Het is alweer even geleden dat NEC een wedstrijd won en na een voortvarende start begint volgens goed NEC-gebruik het gemor over de prestaties van Schreuder gestaag te groeien. Een overwinning vandaag tegen FC Groningen zou dan ook om meerdere redenen zeer welkom zijn. Niet in de laatste plaats ook omdat dit onze jubileum-wedstrijd is. Nou ja, technisch gezien is die volgende week, maar vanwege de interlandperiode is er dan een speciale wedstrijd ingepland tussen Team Mario en Team Ron (blijkbaar nog altijd niet uitverkocht?!). Dus dit is het competitieduel dat het dichtstbij ons 125-jarig bestaan gespeeld wordt. En Legio had dan ook al aangekondigd om flink uit te pakken. Een half uur voor de aftrap zat het stadion dan ook al helemaal vol en de sfeer zat er goed in, met vele vlaggen en sjaals in de lucht. Het was te hopen dat die sfeer zou overslaan op de ploeg, want op voorhand beloofde dit dit geen makkelijke middag worden. Groningen draait namelijk prima en spreidt het soort voetbal ten toon dat iedereen gehoopt had dat Schreuder’s NEC momenteel op de mat zou kunnen leggen: ultra-aanvallend en met veel hoge druk. Een recept dus voor een doelpuntrijke wedstrijd, zou je verwachten. Waarbij wij uiteraard duimen voor een positieve uitkomst van NEC, want je moet er toch niet aan denken dat je uitgerekend op je 125-jarig jubileum op je snufferd gaat.
Tactiek
Schreuder koos wederom voor het trio Kaplan, Sandler en Dasa achterin. Onal was nog altijd ziek en daarom keerde Ouwejan terug in de basis. Groningen zette ons over het hele veld een-op-een en dus was het zaak geconcentreerd te blijven en niet te veel balverlies te lijden.
Wedstrijdverloop
Helaas begon zich al snel weer een vertrouwd spelbeeld af te tekenen, met NEC dat redelijk wat balbezit had maar daar bitter weinig mee deed, terwijl Groningen er bij zowat elk balverlies van NEC (en dat was er veelvuldig) gevaarlijk uit kwam. NEC speelde opnieuw veel te traag en onzuiver om echt kansen te creeren, terwijl elke uitbraak van Groningen zowat tot een kans leidde. Het begint inmiddels een beetje op Russisch rouletten te lijken wat NEC wekelijks op de mat legt. Elke verloren bal is een kans voor de tegenstander en dat het na goed een half uur spelen nog altijd 0-0 stond mocht een klein womder heten. Groningen had op dat moment al makkelijk twee goals los kunnen staan van ons en op de tribunes werd de sfeer steeds grimmiger. Pas vijf minuten voor de rust kreeg NEC de eerste echte schotkans na een rare klutsaanval die met meer geluk dan wijsheid in het strafschopgebied van Groningen eindigde. Ogawa schoot echter naast. Daarmee eindige de eerste helft met heel veel mazzel voor NEC in een 0-0 en bleven vooral de NEC-fans achter met de vraag waar ze in hemelsnaam naar hadden zitten kijken.
Terwijl Robin Roefs in de rust een ereronde maakte om formeel afscheid te nemen van onze club (wat doet hij het top in Sunderland!) mag je toch hopen dat het in de kleedkamer van NEC flink stormde. Want wat NEC in de eerste helft had laten zien was echt genant slecht. Ouwejan en Ogawa bleven in de kleedkamer achter en in hun plaats kwamen Onal en Shiogai in de ploeg. Shiogai wist binnen enkele minuten al op de een of andere manier aan de buitenspel,val te ontsnappen, maar zijn aanname was onvoldoende en daardoor werd zijn opmars richting het doel afgekapt. Toch was het even later alsnog raak. Onze andere invaller Onal hield goed het overzicht en plaatste de bal in de loop van Sano, die simpel door de Groningen-defensie heen liep en de bal fraai in de verre hoek plaatste. Zo stond NEC opeens geheel tegen de verhoudingen op voorsprong. Even later verwerkte Groningen-verdediger Blokzijl een kansloze knal vooruit in niemandsland van Crettaz dramatisch slecht, waardoor vanuit het niks Linssen hem opeens de bal kon afsnoepen. Linssen slingerde de bal met buitenkant voet prima voor het doel, waar de meegelopen Shiogai hem beheerst binnen schoot. In de 70e minuut moest een zwak presterende Ouaissa het veld ruimen voor Pereira. Groningen stortte echt helemaal in en NEC kreeg zowaar meerdere kansen om de score verder uit te breiden.
Uitslag
Vijf minuten voor tijd verliet een ietwat aangeslagen Linssen het veld voor Lebreton. Ook Sandler mocht vlak voor tijd naar de kant voor Fonville. Het had verder geen invloed meer op de stand, want die bleef bij 2-0.
Scheids
Lindhout liet veel doorgaan, wat in de tweede helft tot flinke frustratie leidde bij Kaplan die na een overduidelijke tackle op zijn persoon verhaal ging halen en vervolgens geel kreeg voor protesteren.
Publiek
Een werkelijk fantastisch spandoek van Legio Noviomagum over de gehele tribune met alle logo’s van NEC zette de toon, ondersteund door een prachtige vuurwerkshow. Helaas had dit in de eerste helft althans geen positief effect op onze ploeg, die lamlendig voetbalde. Het was dan ook frustratie die de eerste helft de boventoon voerde op de tribune. Gelukkig kantelde de wedstrijd in de tweede helft en hadden we alsnog iets om te vieren, want 125 jaar NEC wil je natuurlijk niet afsluiten met een nederlaag.
Hoogtepunten
Sano en Nejasmic waren weer eens de uitblinkers aan NEC-zijde, waarbij Sano ook nog NEC aan de broodnodige openingstreffer hielp. Uiteraard moeten we ook de schitterende sfeeractie van Legio eens te meer vermelden. Klasse, mannen!
Dieptepunten
De hele eerste helft was zwaar ondermaats. Het tempo lag veel te laag en er zat totaal geen idee achter het voetbal van onze ploeg. Chery was wederom dramatisch en je begint je inmiddels toch af te vragen waarom Schreuder hem nooit eens wisselt. Ook Ouaissa maakte niks klaar en Ogawa was bijna de hele eerste helft onzichtbaar. De winst kwam vooral door individuele ingevingen in plaats van een tactisch plan, wat toch zorgelijk begint te worden.
Inzet
De eerste helft was naatje, met een veel te laag tempo en opnieuw zeer veel slordig balverlies en wandelvoetbal. Na de openingstreffer kwam er gelukkig weer wat geloof in de ploeg en nam NEC de controle over.
Conclusie
Winnen in eigen huis tegen Groningen is uiteraard een prima resultaat, maar het is ook een uiterst vertekende uitslag. Want op basis van het spelbeeld en de kansenverhouding had Groningen bij rust al met minimaal 0-2 voor moeten staan. NEC speelde een van haar meest belabberde helften in de Goffert, waarbij de uitvorm nu ook onze thuishaven binnen geslopen lijkt te zijn. Crettaz hield NEC enkele malen op de been, maar als Groningen iets klinischer was geweest dan zou het een uiterst pijnlijke middag geworden zijn. Het swingende en aantrekkelijke voetbal van de seizoensopening is inmiddels ver te zoeken. Er is flink werk aan de winkel voor Schreuder, want de meeste ploegen lijken inmiddels wel door te hebben hoe zijn tactische plan te bestrijden en het is bij vlagen echt een schiettent bij ons achterin, niet normaal meer. Hopelijk geeft deze overwinning tenminste weer wat rust in de ploeg en de club en kunnen we na de inteerlandbreak weer omhoog gaan kijken. Eerst maar lekker vooruit kijken naar de jubileumwedstrijd tussen Team Mario en Team Ron en daarna op bezoek naar Feyenoord. En deze drie punten kunnen de zak in, die pakken ze ons niet meer af.
