Al weken werd er verwachtingsvol naar uitgekeken: de seizoensopening ‘under new management’. Een ander, gewaagder, NEC. Vol op de aanval, risico. Spanning en sensatie.
Het besluit om na de jaren Meijer een andere weg in te slaan, was goed. Dit hadden we nodig om weer met kriebels in de buik naar het stadion te gaan. En zo voelde het ook. De Goffert zinderde in de zomerse warmte, meer supporters dan ooit zaten in een NEC shirtje op de tribune. NEC barst van de vitaliteit en is bezig aan een opmars die ons misschien wel Europees voetbal en een stadion met 20.000 fans gaan brengen. Het is soms nog wat onwerkelijk.
De wedstrijd tegen Excelsior was qua spel nog niet overtuigend. Grote delen van de eerste helft waren zelfs behoorlijk saai. Excelsior stond goed en NEC was aan de bal te slordig om de boel open te breken. Er werden nauwelijks kansen gecreëerd. Eén keer lukte het wel toen de fenomenale Kodai Sano met een schitterende crosspass Önal vond. Die dribbelde de bal naar de vrijstaande Proper. Dirk schoof de bal vervolgens heel beheerst in de verre hoek.
In de tweede helft kregen we een veel leukere wedstrijd te zien. Waarschijnlijk meer een voorbode van wat ons te wachten staat dit seizoen. Aan de ene kant snel aanvallend spel, veel mensen in de zestien, veel beweging. Nogal wat hachelijke momenten aan de andere kant. Gonzalo Crettaz liet zien waarom hij zo goed in dit speltype past. Hij komt geweldig uit, speelt ver voor de goal, heeft een goede pass en kan ook nog ballen tegenhouden.
Excelsior stond in de eerste helft nog goed, maar viel in de tweede helft uit elkaar. NEC kreeg wat meer ruimte en daar weten mannen als Sano, Chery en Linssen wel raad mee. Ogawa (twee hele goede doelpunten!), Linssen en Chery (penalty) zetten de 5-0 eindstand op het bord. Feest in De Goffert natuurlijk, missie geslaagd.
Uitslag
De ruime overwinning was natuurlijk terecht, maar een iets betere tegenstander had er waarschijnlijk wel een paar ingeprikt, dreigende situaties waren er namelijk genoeg. Door verbeten verdedigen, goed keeperswerk en de onkunde van Excelsior hielden we de nul.
Toeschouwers
Lekker positief sfeertje. Heerlijke voetbalmiddag.
Scheidsrechter
Makkelie was onopvallend goed.
Hoogtepunten
-Laten we Kodai Sano er even uitpikken. Passing, positiespel, verdedigen, techniek, fitheid, mentaliteit, het is allemaal van topniveau. Hij gaat het transferbedrag van Robin Roefs ruim overtreffen, alsjeblieft pas NA dit seizoen.
-Brayann Pereira, die de zieke Jetro Willems verving, speelde trouwens ook heel goed. Onvermoeibaar, defensief én offensief goed.
Dieptepunten
-Dat de sympathieke Stijn van Gassel al snel met een blessure naar de kant moest was wel heel sneu. Terecht applaus van De Goffert.
Conclusie
De grote uitslag doet vermoeden dat we al naar een vlammend potje ‘Dickball’ hebben zitten kijken, maar dat was niet zo. De eerste helft was zelfs behoorlijk saai. En de verdedigende kwetsbaarheid werd zelfs tegen het matige Excelsior een paar keer pijnlijk duidelijk. Maar goed, we staan nog maar aan het begin van een ontwikkeling. De intenties zijn duidelijk en er is spelvreugde. We hebben nu al veel zin in de volgende wedstrijd: zaterdag 16/8 om 20.00u, Heracles uit.