Wat onze trainer en spelers ook mogen zeggen voor de camera, onze ploeg lijkt er al een aardige tijd geen zin meer in te hebben. Het puntje tegen Willem II in eigen huis vorig weekend zette ons op 34 punten, wat doorgaans gezien wordt als het benodigde aantal om je veilig te spelen. Daarmee lijkt het seizoen voor NEC wel voorbij. Godzijdank, zouden we bijna zeggen, want het was veelal afzien om onze ploeg te moeten aanschouwen. Met nog drie wedstrijden te gaan is er eigenlijk niks meer te winnen voor NEC. De druk is er dan ook af en ze kunnen vrijuit spelen, zou je dan denken. Maar dan heb je NEC dit seizoen duidelijk niet aan het werk gezien. Plek 9 lijkt definitief uit zicht, terwijl Meijer zo’n beetje alle kansen om zijn geschonden blazoen op te poetsen heeft vergooid. Door de winst van PSV in Rotterdam moest Ajax vanmiddag nog vol aan de bak om hun eerste plek te verdedigen, al betekende het ook dat vandaag in elk geval niet de kampioenswedstrijd zou worden. Ook een saillant detail: NEC wist nog nooit te winnen in competitieverband in Amsterdam. Proper ontbrak uiteraard op het middenveld vanwege het hoofdletsel dat hij opliep in de wedstrijd tegen Willem II. Verdonk was bij afwezigheid van Proper en Nuytinck de aanvoerder. Op voorhand was het voor elke NEC-fan dus wel duidelijk: vandaag zou het weer niks worden. Toch? Toch? Nou……..
Tactiek
Tuurlijk, we missen enkele cruciale spelers, maar de opstelling die Meijer vanmiddag uit de hoge hoed toverde gaf toch wel weer enkele gefronste wenkbrauwen. Shiogai werd gepasseerd in de spits ten faveure van Linssen. Pereira verscheen om de een of andere reden weer op rechtsback, wellicht omdat Meijer hem meer kansen toedichte om Berghuis af te stoppen. Ook Hansen mocht opnieuw opdraven, ondanks dat hij al weken – maanden? – geen deuk in een pakje boter weet te schieten. Met Van Crooij, Ouaissa en Hansen hoopte Meijer ongetwijfeld op wat diepgang en snelheid voorin, waardoor Ajax gedwongen zou worden om mensen achter de bal te houden. Ouwejan moest weer de bediening van de linkerflank gaan verzorgen.
Wedstrijdverloop
Over de eerste helft kunnen we kort zijn. Het was traag en stroperig. Doorgaans termen die we blindelings op Meijervoetbal kunnen plakken, maar Ajax deed vanmiddag ook gezellig mee. Voor een kampioensploeg bakte Ajax er werkelijk niks van, terwijl NEC zich voornamelijk beperkte tot verdedigen en zo nu en dan een uitbraakje probeerde. Ondanks het stuitend lage tempo wisten toch vier spelers geel te pakken, waarvan drie NEC’ers die je eigenlijk al op voorhand op het formulier kon invullen: Pereira, Marquez en Van Crooij.
Uiteraard wisselde Meijer niet in de rust, al was er dan ook weinig om voor te wisselen. Hansen speelde wederom als een dweil, maar toen de eerste wissel aan NEC-kant zich na een klein uur aandiende was het Ouwejan die eraf moest voor Onal. Het was echter diezelfde Hansen, die de eerste helft als een krant voetbalde, die met een schitterende knal van afstand NEC plotsklaps vanuit het niets op 0-1 zette. Even later werd het zelfs nog knotsgekker. Na prima voorbereidend werk van Ouaissa werd een inzet van Onal in eerste instantie nog gekeerd door Pasveer, maar in de rebound knalde uitgerekend de verguisde Pereira de 0-2 binnen. Ajax was het even helemaal kwijt en NEC bleef redelijk comfortabel in de wedstrijd. Tien minuten voor tijd gooide Meijer drie wissels in het veld: Lyratzis kwam erin voor Pereira, Shiogai voor een grotendeels onzichtbare Linssen en NEC-jongeling Sbai mocht zijn debuut maken ten faveure van Sandler. Vlak na die wissel werd het nog krankzinniger, want Ouaissa kapte en schoot de 0-3 binnen. Knijp ons even. Vijf minuten voor tijd kreeg Lasse Schone een mooie wissel voor Hansen. Ondanks de achterstand werd de Deen luidkeels toegezongen door zowel NEC- als Ajax-fans.
Uitslag
Je verzint het niet, maar NEC wint gewoon met afgetekende cijfers in Amsterdam: 0-3. Nog nooit eerder vertoond. Meijer flikt het op de een of andere reden opnieuw en blaast een totaal dramaseizoen op het einde alsnog leven in.
Scheids
Gozubuyuk trok in de eerste helft meerdere kaarten voor NEC, maar deelde deze keer eens geen cadeautjes uit ten nadele van ons.
Publiek
Bij de Amsterdammers stond er een of andere malloot door een microfoon te schreeuwen om de fans op te jutten. Intens irritant; je zou met plezier die microfoon inbrengen waar de zon niet schijnt. Verder zullen de supporters die deze wedstrijd boycotten – wat zeer begrijpelijk was – er toch aardig de pee in hebben. Geschiedenis werd vanmiddag immers geschreven.
Hoogtepunten
De eerste overwinning in competitieverband ooit in Amsterdam. Wat wil je nog meer. En nog afgetekend ook!
Dieptepunten
Sontje was drama in de eerste helft (maar scoorde wel een schitterende openingstreffer); Linssen was merendeels onzichtbaar; en NEC speelde opnieuw gruwelijk traag en stroperig in de eerste helft. Maar goed, een kniesoor die dar nu over zeurt.
Inzet
NEC leek in de eerste helft naar Amsterdam te zijn gekomen voor een puntje, ook al schiet onze ploeg daar geen zier mee op. In de tweede helft bewees de ploeg echter ons ongelijk en legde een prima pot op de mat.
Conclusie
Het seizoen was voorbij, NEC was afgeschreven en Meijer mocht al via de achterdeur de Goffert verlaten. En dan gebeurt er opeens zoiets. NEC pakte dit seizoen punten tegen alle topploegen, maar kan tegen de ‘kleintjes’ geen vuist maken. Desondanks zijn we opeens weer volledig terug in de play-off strijd. Een overwinning tegen NAC woensdag en je zit stevig in het zadel. Hoe dan ook, Meijer verzekert zich op de valreep toch weer van een zoveelste historisch NEC-hoogtepunt. NEC speelde zeker de eerste helft niet best, maar stond degelijk en gaf Ajax weinig ruimte. Een puike en zeer verdiende overwinning was het gevolg. Opeens moeten we ons toch weer gaan afvragen: waar kan dit eindigen? Kan Meijer het opnieuw flikken om vanuit een schier kansloze positie alsnog een resultaat (play-offs) uit het vuur te slepen? Woensdag zullen we het weten, maar deze pakken ze ons in elk geval alvast niet meer af!! Helemaal top!!