Pffff, tjonge jonge. Verliezen van PSV is natuurlijk geen schande (spoiler: we hebben vanavond dus verloren) maar het begint wel een flink dingetje te worden dat we in de slotfase wedstrijden uit handen geven. De bezoekers vanavond pakten in de 90e minuut pas de volle buit en in de negen (!) minuten extra tijd wist NEC dat niet meer recht te breien. Terwijl het er lange tijd toch best goed uit zag. NEC hing weliswaar grote delen van de wedstrijd achterover, maar stond tot tien minuten voor tijd nog wel gewoon op voorsprong. En met Tavsan oog in oog met de PSV doelman had het ruim voor tijd zelfs helemaal gedaan kunnen zijn geweest. Het zat echter wederom niet mee en dus verloor NEC vanavond wederom in de slotfase.
Uitslag: 1-2 werd het. Met de twee PSV goals allebei in de laatste tien minuten. Zuur, heel zuur.
Tactiek: NEC miste Okita en Marquez en de bank begint er aardig dunbezet uit te zien. De extra mankracht achterin voor de logische 5-3-2 / 5-2-3 opstelling moest vandaag daarom verzorgd worden door Guth en Verdonk. En die weerden zich daar kranig. Ook Branderhorst stond weer prima te keepen.
Publiek: De sfeer zat er goed in. Het ziege zagge galmde zelfs enkele malen over de compleet lege tribunes en zo nu en dan was er zelfs een klein fluitconcertje te horen uit de luidsprekers. We wisten niet dat dat mocht.
Scheids: Gözübüyük hield de boel erg kort en zelfs de VAR hielp ons ditmaal zelfs een handje door een goal van PSV terecht af te keuren voor buitenspel. Het mocht echter niet baten.
Hoogtepunten: Vooral in de eerste helft kwam NEC prima voor de dag. PSV had dan wel het meeste balbezit, NEC kreeg de betere kansen en liet bij vlagen zien prima onder druk uit te kunnen voetballen. Schöne was wederom de grote leider aan NEC zijde en Mattsson, die de 1-0 aantekende uit een door Drommel slecht verwerkte vrije trap, speelde zijn beste wedstrijd in NEC tenue.
Dieptepunten: Zoals wel vaker dit seizoen gaven we in de slotfase de hele wedstrijd toch weer uit handen. Geen idee waar het aan ligt. Misschien dat de druk toch te hoog werd. Of wellicht hinkt de ploeg toch te veel op twee gedachten in plaats van een duel professioneel uit te spelen en dood te maken. Tavsan had daar de uitgelezen kans voor maar faalde oog in oog met Drommel. Tavsan liep er afgezien van die uitbraak weer een beetje voor spek en bonen bij. Het is een speler van momenten en als hij die vrije uitbraak verzilvert dan is iedereen blij. Maar helaas faalt hij de laatste maanden te vaak in dat soort situaties en dan heb je eigenlijk bitter weinig aan hem in het team.
Inzet: Onze spelers knokten voor elke grasspriet, maar het bleek niet voldoende. Voorin wisten we de bal niet vast te houden en daardoor lagen we eigenlijk gewoon 90 minuten in de touwen. Maar toch kregen we er elke keer wel weer een voet tussen. Tot in de laatste tien minuten dus, toen NEC eindelijk capituleerde.
Conclusie: Verliezen van PSV was op voorhand natuurlijk wel zo’n beetje een zekerheidje. Topch zag het er lange tijd naar uit dat we een stuntje zouden kunnen uithalen. Des te zuurder was het dan ook dat het opnieuw niet lukte in de uiterste slotfase. Al zo’n vijf wedstrijden op rij vergooien we het steeds in de laatste minuten. Hoog tijd om die trend een halt toe te roepen, te beginnen deze donderdag uit tegen Cambuur voor de beker en vervolgens zondag uit bij de Eagles. Daar moeten we echt weer eens punten gaan halen, want ondanks alle goede bedoelingen gaat het nu toch een beetje de verkeerde kant op.