Hoe begin je een wedstrijdverslag voor een duel als dit? Je kunt de Sinterklaasgrappen zelf ongetwijfeld allemaal wel inkoppen (iets wat onze ploeg helaas dan weer niet kan). Wellicht nog high van de pepernoten? Sommige spelers die niet door hadden dat de Sint al het land uit is? Hoe dan ook, NEC leverde vandaag tegen laagvlieger FC Den Bosch een absolute wanprestatie en hield pakjesavond in Den Bosch. Want het ergste is nog wel dat je hier niet van je tegenstander verliest, maar gewoon van jezelf. Je geeft punten cadeau, zo simpel is het. Blijkbaar neemt de Sint geen stouterikken meer mee in de zak of geeft ze de roe (ontvoeringen en afranselingen zijn dezer dagen geen acceptabele straffen meer), maar hij had voor sommige NEC spelers vandaag toch best een uitzondering mogen maken.
Ja, sorry, ik hou al op. Probeer zelf maar eens melig te doen vlak na zo’n duel, het valt niet mee.
Comedy capers: NEC kwam na een fanatieke openingsfase van Den Bosch alsnog binnen een kwartier eenvoudig op voorsprong door een prima vrije trap van Jordi Bruijn. Dan denk je (ik) dat het een makkelijke middag gaat worden. Heel gek eigenlijk, want na ruim dertig jaar NEC aanmoedigen zou je (ik) toch moeten weten dat NEC nooit makkelijke dagen heeft tegen laagvliegers. Maar je (ik) blijkt toch telkens weer hardleers. Eerst was er die kans uit het niets, toen Bukusu zijn directe tegenstaner opeens kwijt was en lucht stond te dekken, waarna Van Eijden simpel uitgekapt werd en een Boschenaar opeens de bal achter Alblas knalt. Nou ja, kan gebeuren, denk je (ik) dan. Komt goed. Oh, jij (ik) naieve ziel. Kon je dit doelpunt nog wijten aan een dekfoutje, vijf minuten later was het alweer raak. En hoe. Bukusu heeft dan wel geen mijter en een grijze baard, zijn Sint-immitatie zal ongetwijfeld nog lange tijd op diverse social media blijven circuleren. Een terugspeelbal op een leeg doel, wie verzint het.
Uitslag: Dankzij Jordi Bruijn hou je nog een puntje over aan dit duel (2-2), maar dat we in de tweede helft niet in staat bleken om tot meer doelpunten te komen zegt eigenlijk alles over dit seizoen. Onze voorhoede is gewoon niet goed genoeg om mee te doen voor de prijzen. Tavsan en Sellouf zijn te wisselvallig en te zelfzuchtig. Okita is al tijden de weg kwijt. Ondaan is na een goede start inmiddels verworden tot bankzitter. En Janga? Ach, hij werkt hard. Van een spits verwacht je echter goals, en die scoort hij niet. En dat is toch best een probleem.
Hoogtepunten: Jordi Bruijn. Dat NEC deze man weer heeft weten te strikken is ongekend, want hij is echt veel te goed voor deze ploeg. Wat moet het frustrerend zijn voor een speler van zijn kaliber om zo veel onkunde om zich heen te zien. Twee loepzuivere vrije trappen van zijn voet voorkwamen een totale blamage vandaag, terwijl zijn dieptepass op Bart van Rooij in de tweede helft van uitzonderlijke klasse was. Als hij die zou hebben gegeven voor Heerenveen dan had Studio Sport hem een maand later nog in de herhaling gegooid en had Tom Egbers naar de zakdoekjes moeten grijpen. Over Bart van Rooij gesproken, ook hij was vandaag prima bezig.
Dieptepunten: Tja, hier kun je natuurlijk niet omheen. De ’terugspeelbal’ van Bukusu. Wat den geslachtsverkeer? Maar ook moet de hele voorhoede maar weer eens in het strafbankje. Wat daar allemaal verprutst wordt, daar kun je een boek over schrijven. Of je kunt gewoon even terugbladeren in je oude FC Knuddes.
Tactiek: Het aantrekken van Janga en Ondaan heeft tot dusverre totaal verkeerd uitgepakt, beide spelers brengen gewoon niet wat er vooraf verwacht was. De aanvoer is er dit seizoen zeker, want onze backs leveren de een na de andere voorzet van de flanken af en vanuit het middenveld regent het op zijn tijd steekpassjes. Het is alleen allemaal niet besteed aan onze spitsen. Als je de productie van Janga, Okita en Ondaan (een combinatie van deze drie vormt immers doorgaans ons centrale duo) bij elkaar optelt zit je op negen goals. Vergeleken met de andere ploegen in de top vijf is dat echt een lachertje. Bruijn is momenteel je topscorer en dat is voornamelijk door penalties (veelal uitgelokt door je backs, nota bene) en vrije trappen. Stilstaande momenten dus. NEC creëert voetballend nauwelijks kansen, of wellicht is het beter om te stellen dat de ploeg jammerlijk faalt in de afronding. Want kansen zijn er echt wel.
Inzet: Als het voetballend niet lukt, dan moet je het op strijd beslissen. Maar NEC lijkt tegen ‘mindere’ ploegen toch telkens weer een soort arrogantie of onderschatting tentoon te spreiden. Het tempo is veel te laag, de passing te nonchalant. Dan speel je er tegen zwakkere ploegen nooit doorheen en maak je het jezelf onnodig lastig. Zoals vandaag weer, dus.
Conclusie: We kunnen nu toch wel onomstotelijk stellen dat NEC gewoon niet kan voetballen tegen laaggeklasseerde ploegen. En dan ben je dus geen promotiekandidaat. Promotie haal je niet door een topwedstrijd te spelen tegen NAC of De Graafschap. Promotie verlies je wel door in wedstrijden tegen een Den Bosch of een Helmond Sport punten te verkwanselen. Tegen dat soort ploegen wordt er meer gevraagd dan voetballende kwaliteiten, die onze ploeg zeker wel heeft dit seizoen. Als een tegenstander zich massaal terugtrekt achter de bal dan moet dat bestreden worden met een hoog baltempo en een goede balcirculatie. En dat kan onze ploeg blijkbaar niet, getuige de vele ongedwongen misperen en het veelal lage tempo en de tikkies breed en achteruit. Op die manier maak je het een defensief ingestelde ploeg wel heel makkelijk. Als je dan ook nog de kwaliteit in de afronding ontbeert, dan kun je door blijven voetballen tot kerstmis op nieuwjaarsdag valt, maar dan nog win je niks. Triest maar waar. Eigenlijk moet er deze winterstop gewoon een echte spits bij (Druijf…..?), anders wordt het dit seizoen gewoon weer een herhaling van stappen.