In de slotfase van een verder gezapige wedstrijd heeft NEC totaal onnodig een 2-0 voorsprong verspeeld. Door het gelijkspel staat Roda JC op gelijke hoogte met NEC.
Uitslag
NEC ging een lastig middagje tegemoet. Sparta opende fel en leek zelfs de score te openen. Om onduidelijke redenen (een eigen doelpunt was tegelijk ook een buitenspeldoelpunt?) werd de Rotterdamse 1-0 afgekeurd. Niks aan de hand, tenminste op het scorebord. Op het veld bleef Sparta echter domineren: de ene Spartaan pakte een gele kaart en de ander schoot op de paal. Na een half uurtje kwam NEC wat meer in de wedstrijd: Ali werkte de bal niet in het doel na goed werk van Limbombe. Ook daarna kreeg de Iraniër een kansje na slecht verdedigen. Al met al was het niet best van Nijmeegse zijde: NEC had na ruim een half uur nog geen echte kans gehad. Maar net als tegen Almere City kwam NEC uit het niets c.q. uit een hoekschop op voorsprong: Van Eijden trok alle aandacht, wist toch door te koppen en Conboy kon vogeltjevrij de bal zomaar intikken: 1-0 voor NEC. Sparta was ineens de kluts kwijt: ouwe bekende / goodold Michel Breuer gaf de bal zomaar aan Ali maar die had de vrijstaande Ars niet in de gaten. Kort hierna kreeg NEC een vrije trap: Limbombe legde de bal op het blonde koppie van Ars: 2-0, die hiermee alweer zijn 10e doelpunt maakte. Sparta vergooide hiermee nogal simpel in een paar minuten alle arbeid en dat was te merken op de tribunes, vooral na het fluitsignaal voor de rust. Beetje sneu voor hun, lekker voor NEC.
De tweede helft leek lange tijd een kopie van de eerste helft: Sparta speelde fel, NEC wachtte af. En kon zich dat ook permitteren. Sparta probeerde het wel (acht hoekschoppen!) maar was gewoonweg niet dreigend (behalve uit één vrije trap na een kwartiertje en een schotje na een half uurtje). NEC zakte in en speelde op de counter. Op zich een goede tactiek, maar de uitvoering kon telkens beter. Daardoor ontspon zich een beetje een saaie wedstrijd. En zo kabbelde de wedstrijd naar het einde.
Dachten we: ex-NEC-er Joeri Loen maakte een paar minuutjes voor het einde ineens de 2-1. NEC had zichzelf in slaap gesust en werd niet op tijd wakker. Eerst maakte Loen bijna de 2-2 uit een vrije trap, maar het moment daarop was het toch raak: Mamoedov tikte de gelijkmaker binnen na goed werk van opnieuw Loen. En zo kreeg NEC waar het recht op had.
Toeschouwers
Ruim 5000 toeschouwers op het Kasteel. Leuk, maar de bijna 300 NEC-ers in het uitvak zorgden voor de meeste sfeer.
Hoogtepunten
– We kunnen vertrouwen op dode spelmomenten. Dat betekent dat NEC slecht kan spelen en toch kan scoren. Een geruststellende, maar ook een beetje een gemakzuchtige gedachte.
Dieptepunten
– Balbezit? Dat was blijkbaar iets wat nog uitgevonden moest worden.
– NEC kan dit jaar gebruiken om goed op elkaar ingespeeld te raken met het oog op volgend jaar. Helaas worden toch vaak de verkeerde keuzes gemaakt of is het spel gewoonweg slordig. Er is nog genoeg ruimte voor (de noodzakelijke) verbetering.
– De tweede helft: NEC kakte volledig in en werd een beetje wakker bij de 2-1. Winnen maakt lui blijkbaar.
Scheids
Scheidsrechter Makkelie redde NEC in het begin en floot verder een onopvallende wedstrijd. Dat is een compliment.
Tactiek
Negatief: de tactiek kwam niet uit de verf. Met name het middenveld was niet balvast. Brood wil dominant positiespel zien. Dat was vanmiddag niet aan de orde. Positief: trainen op dode spelmomenten blijkt zeer lucratief, dat zie je in het Bernabeu, op Stanford Bridge en dat zie je ook op Het Kasteel.
Inzet
NEC liet zich wat aftroeven in de eerste helft. Het bleef zonder gevolgen. NEC leek te wachten totdat de storm zou gaan liggen. Het kan slim zijn, maar het wekt zo langzamerhand toch enige irritatie: NEC is op papier gewoon beter en dat mag je terug verwachten in het spel of in ieder geval in de inzet.
In de tweede helft deed NEC eigenlijk amper moeite. Maar ja, 11 duels gespeeld en 10 gewonnen: who gives a f#ck about inzet? Totdat het toch 2-2 werd. Een leerzame ervaring, laten we maar zeggen.
Conclusie
Freewheelend naar de winst op een zonnige zondagmiddag. Dat was 90 minuten lang de heersende gedachte. Dat het toch gelijk werd, heeft NEC aan zichzelf te wijten. NEC wint veel, leek ook in Rotterdam te winnen, maar een echte winnaarsmentaliteit is toch echt wat anders. Er is eindelijk werk aan de winkel!