We hebben hem, de nacompetitie. Geen idee wat ik hier verder nog moet schrijven, heb er even geen lucht meer voor. Twee keer dat prachtjong van een Alireeza die een achterstand ongedaan wist te maken in de ArenA, waar het overgrote deel van de wedstrijd eigenlijk te genant was van beide kanten om over naar huis te schrijven.
Maar wat maalt het. NEC pakt op eigen kracht de ultieme strohalm en mag zich nog iets langer een Eredivisieploeg noemen. Dat Roda in Deventer won is opeens bijzaak. Dat Leiwa bijna de zoveelste NEC schlemiel zou zijn geworden met zijn uiterst pijnlijke eigen goal vroeg in de eerste helft is bijzaak. Dat onze verdediging de boel bijna weer weggaf door Bojan kinderlijk eenvoudig weg te laten lopen is bijzaak. Dat onze hele ploeg grote delen van de wedstrijd voetbalde alsof het een trainingspartijtje betrof is bijzaak. Zelfs dat er nog enkele zeer moeilijke play-off wedstrijden om lijfsbehoud voor de deur staan is momenteel eveneens bijzaak.
We leven nog. Allejezusmina, Joost mag weten hoe, maar we leven nog. Een standbeeld voor Alireeza en een basisplaats voor het leven lijkt op zijn plek. Wilt u de rest van het wedstrijdverloop weten, kijk dan vanavond lekker Studio Sport. Wij gaan feestvieren.