De zevende stemronde van de DTH Awards is voor “De Gouden Puppy”
(De meest talentvolle selectiespeler onder de 23 jaar)
De nominaties zijn:
Bram Nuytinck
Als telg uit de eigen opleiding mocht Bram voor het eerst in de hoofdmacht opdraven onder coach Wiljan Vloet. Vloet posteerde hem in eerste instantie op de linksback positie, als tijdelijk lapmiddel. Bram deed het daar naar omstandigheden zeer aardig, al vertoonde hij na zijn eerste paar optredens wat terugval. Het was echter zijn verhuizing naar het centrum van de verdediging, de plek waar hij zich het meest thuis voelt, die zijn ware kwaliteiten toonde. In korte tijd veroverde hij een onbetwiste basisplek. Eerst rechts naast Zomer, maar nadat Zomer verkaste naar Heerenveen kwam hij eindelijk op ‘zijn’ plekkie uit: links centraal. Samen met de dit seizoen volledig opgebloeide Rens van Eijden vormt hij een van de beste centrale duo’s in de Nederlandse competitie. En dit is ook op internationaal niveau niet ongemerkt gebleven. De aanvoerder van Jong Oranje (Cor Pot roemde zijn leiderstalent en inzicht) staat in de belangstelling van grote clubs als Ajax, Juventus, West Brom en Osasuna. Wellicht dus dat we niet al te lang meer kunnen genieten van Bram, maar zo lang het duurt mogen wij in onze handjes knijpen. Ofwel de leider van de toekomst bij NEC, ofwel een nieuwe toptransfer in de maak.
Navarone Foor
Trouwe volgers van de club kenden ‘Naffszz’ natuurlijk al een tijdje uit de jeugd, maar voor het grote publiek was zijn invalbeurt in de seizoensopener tegen Heerenveen de eerste kennismaking. Hij had slechts een paar wedstrijden nodig om zich landelijk in de kijker te spelen. Toen was het ook voor de nationale sportpers duidelijk: NEC had de opvolger van Lasse Schöne al in eigen huis. Zelfs superlatieven als ‘de Messi van Opheusden’ doken op in diverse media. Wellicht wat vroeg, maar het moge duidelijk zijn dat Foor de potentie heeft om de beste speler te worden die onze jeugdopleiding ooit heeft voortgebracht. Hoewel hij momenteel vooral op de vleugel wordt geposteerd, aangezien Schöne onbetwist is centraal op het middenveld, laat hij daar al zien over veel kwaliteit te beschikken. Niet alleen voetballend is hij een groot talent, met schitterende acties in huis, ook zijn snelheid, overzicht, en vooral ongebreidelde werklust maken hem tot een topper in spé. Wordt 2012-2013 het seizoen van de ‘Guns of Navarone’?
Género Zeefuik
Het is geen eenvoudige opgave om een topspits als Vleminckx te moeten opvolgen. En helaas is het Zeefuik qua produktie in elk geval ook nog bepaald niet gelukt om de blonde Belg te doen vergeten. De komst van Zeefuik was echter wel cruciaal voor het spel dat Alex Pastoor voor ogen had. Platje bleek een neusje voor de goal te hebben, maar viel als targetman jammerlijk door de mand. Zeefuik daarentegen ontpopte zich als het balvaste aanspeelpunt waar onze selectie zo naar snakte. In de eerste seizoenshelft was het allemaal nog wat onwennig en ongelukkig, maar na de winterstop begon NEC ineens als een trein te draaien. De ‘klik’ tussen Zeefuik en Schöne was hierin zeer bepalend. Opeens kon NEC het spel maken, bij vlagen zelfs domineren. Voor het eerst in jaren konden we op de tribune genieten van vlotte combinaties en goed verzorgd veldspel. En inmiddels heeft Zeefuik ook de nare nul van het bord gewist en staan er op het moment van schrijven 4 goals achter zijn naam. Nog altijd niet veel voor een spits; zijn aandeel in het veldspel van NEC en zijn werklust zijn echter voor iedereen onbetwist. Er is zelfs een breedgedragen hoop dat NEC Género ook volgend jaar kan huren, of zelfs aankopen. Niet slecht voor een spits die tot voor kort niet eens het doel wist te vinden!