Op 16 juni 2008 werd officieel bekend gemaakt dat de Deense middenvelder Lasse Schöne de overstap maakte van De Graafschap naar NEC. Aan hem de zware taak om mee te werken aan een goed vervolg van een fantastische tweede seizoenshelft in jaargang 2007-2008 van de Nijmegenaren, waarin de ploeg opstoomde van de bodem van de Eredivisie tot aan de poorten van Europa. Brett Holman was nog niet verkocht, maar zijn vertrek naar AZ leek slechts een kwestie van tijd, en Schöne werd gezien als zijn ideale opvolger.
Over de reden van zijn overstap zei Lasse destijds: “NEC heeft net als De Graafschap een mooi stadion met fanatieke supporters, de club heeft ambitie en bovendien speelt NEC komend seizoen UEFA-Cup. Als zo’n club dan komt, dan kun je geen nee zeggen.” Hij ondertekende een contract voor drie jaar, met een optie voor nog een jaar. En zo begon het tijdperk Schöne bij ons NEC. Een tijdperk dat uiteindelijk 4 jaar zou duren en dat werd gekenmerkt door hoge pieken, maar ook diepe dalen. En een tijdperk waaraan nu dus helaas een einde komt, met een mooie overstap naar landskampioen Ajax.
Dat Lasse kon voetballen, was voor iedereen vanaf dag één duidelijk. Met zijn technische vaardigheden, zijn geweldige inzicht en zijn balbeheersing in de kleine ruimte kan hij ongetwijfeld gerekend worden tot een van de meest begaafde spelers die we ooit bij NEC hebben zien rondlopen. Lasse was echter geen type mouwenopstroper en zijn spel oogde soms wat flegmatiek en nonchalant, waardoor hij het nooit echt tot een grote publiekslieveling schopte bij de NEC aanhang. Het is het tragische lot van de stylist bij NEC, dat hij deelt met vele illustere voorgangers.
Toch was zijn eerste seizoenshelft bij onze club een groot succes. De Europese campagne van NEC verliep ver boven ieders verwachting, en Lasse Schöne had daar een zeer belangrijk aandeel in. Het absolute hoogtepunt in die wittebroodsmaanden was ongetwijfeld de oh zo belangrijke winnende treffer tegen Spartak Moskou. Bij een 1-1 stand speelde Bouaouzan de bal naar Lasse, waarop de Deen een korte versnelling inzette en met links uithaalde voor de cruciale 1-2 die NEC terug in de race bracht voor Europese overwintering.
In het tweede bedrijf van 2008-2009 strandde NEC in Europa tegen het grote HSV en ook in de competitie sloop de klad erin. Vermoeidheid bij de smalle selectie door de vele wedstrijden, het vertrek van Wisgerhof en de aangekondigde overstap van Been naar Feyenoord speelden hier ongetwijfeld een grote rol in. NEC eindigde op een 11e plek, maar Schöne had duidelijk van zich doen spreken. Hij werd Gelders voetballer van het seizoen en won ook onze ‘Gouden Puppy’ DTH Award voor beste jong talent bij NEC. De ‘Gouden Hond’ ging dat seizoen slechts nipt aan zijn neus voorbij. Ook maakte Lasse die zomer voor het eerst zijn opwachting in de Deense nationale ploeg en scoorde direct bij zijn debuut. Voor de NEC supporters was het glashelder: of Lasse zou voor een mooi bedrag verkocht gaan worden in de zomer, of seizoen 2009-2010 zou het seizoen van Schöne gaan worden.
Het liep helaas allemaal wat anders. Onder Lodeweges implodeerde het team door intern gekonkel. Ook voor Lasse persoonlijk volgde een groot drama: op vrijdag 11 september tijdens de training scheurde hij zijn linker kruisband finaal af. Ook beschadigde hij daarbij zijn meniscus. Het betekende het einde van een mooie stijgende lijn voor de onfortuinlijke Deen. Pas eind maart 2010 kon hij zijn rentree maken op het trainingsveld. Begin mei, in de slotwedstrijd van het seizoen tegen Ajax, maakte Schöne zijn herintrede in het elftal. Hoewel hij een goede indruk achterliet, bleek het niet voldoende om een plek in het Deense elftal voor het WK te veroveren.
Seizoen 2010-2011 werd voor Lasse een beetje een net-niet seizoen. Hoewel hij alles speelde, haalde hij nooit echt het niveau dat hij in het najaar van 2008 tentoonspreidde. Aan het eind van het seizoen hengelde hij nadrukkelijk naar een transfer. Uitspraken als “Ik ga er niet schijnheilig over doen: voor mijn ontwikkeling is het beter om verder te kijken. Ik voel dat NEC niet mijn plafond is en ik ben klaar voor een volgende stap” werkten ook een beetje tegen hem in de perceptie onder de NEC supporters. Iedereen had begrip voor zijn ambitie en dat Lasse klaar en goed genoeg was voor een stap hogerop betwiste niemand, maar de echte warmte tussen Lasse en NEC leek te ontbreken. Ook akkefietjes zoals rond de wedstrijd tegen de Graafschap, waar de spelers aan de hand van Zomer en Schöne demonstratief van het veld stapten zonder de supporters te bedanken, deden Lasse’s imago bij de supporters geen goed.
Tot een transfer kwam het die zomer niet. Jammer voor Schöne, maar ook jammer voor NEC, dat nu wist dat de Deen aan het eind van het seizoen transfervrij de deur uit zou lopen. Wie hoopte op een laatste sprank van de ‘oude’ Schöne kwam in seizoen 2011-2012 lange tijd bedrogen uit.
En toen was daar ineens de ommekeer. Of het het trainingskamp was, waar de spelers eindelijk eens goed met elkaar aan het werk konden, zijn naderende vertrek, weer eens een ander kapsel, of simpelweg de stand van de sterren, Joost mag het weten. Maar ineens was hij daar weer: de Lasse van weleer was terug! In een opmars die bij tijd en wijle deed denken aan het voorjaar van 2008, klom NEC op in de ranglijst, en wekelijks was het Lasse Schöne die zorgde voor de creatieve vonk op het middenveld. Niet alleen werd hij dit seizoen topscorer bij NEC, ook liet hij de rest beter voetballen en leek hij het plezier in het spelletje teruggevonden te hebben. Voor deze Schöne kwamen wij naar het stadion, dit was de man die we ruim 3 jaar zo node gemist hadden.
Helaas waren deze afgelopen maanden ook meteen de laatste voor Lasse bij onze club. Maar als je dan toch weet dat je vertrekt, dan is dit toch wel de befaamde klap op de spreekwoordelijke vuurpijl om het afscheid glans mee te geven. Door zijn geweldige optredens in 2012 heeft hij niet alleen een mooie transfer voor zichzelf verdiend naar Ajax, maar laat hij op de valreep ook blije herinneringen voor ons achter, waardoor we nog jarenlang oprecht kunnen mijmeren: “Die Lasse, wat een fantastische voetballer was dat!”
Lasse, het ga je goed bij Ajax! Je hebt het verdiend.