Na vier slechte optredens, waar NEC vooral mentaal zeer zwak voor de dag kwam, was het ook voor de spelers onderling duidelijk dat er uit een ander vaatje getapt moest worden. De tegenstander van vandaag was op voorhand echter niet bepaald de ideale sparring partner om zelfvertrouwen te tanken. De meeste supporters vreesden een oorwassing zoals Roda JC die vorige week nog te verduren kreeg. Pastoor besloot dan ook om wat meer defensieve zekerheid in te bouwen door het middenveld te verstevigen ten koste van een extra aanvaller.
De belofte van beterschap die de spelers na afloop van de wedstrijd tegen RKC aan de achterban gedaan hadden bleek geen gebakken lucht. NEC klapte er vanaf het begin vol bovenop. Waar PSV in de openingsfase nog wel het betere van het spel had, met een grote kans (bal op de paal) van Wijnaldum, daar werd NEC naarmate de wedstrijd vorderde zowaar de bovenliggende partij. De grootste kans was voor Koolwijk, die zich door een blunderende PSV-defensie heen worstelde maar oog in oog met Isaksson hoog over schoot. Ook ondermeer Van der Velden (kopbal) en Schöne (schot van afstand) wisten niet te scoren. Vooraf zou menigeen getekend hebben voor de brilstand bij rust, maar vandaag was het echter PSV dat opgelucht de thee opzocht.
In de tweede helft veranderde het spelbeeld niet. PSV werd gaanderweg steeds slordiger, terwijl NEC met gevaarlijke uitbraken de beste kansen kreeg. Vroeg in de tweede helft moest Schöne met een op het oog lichte blessure het veld verlaten. Hij werd vervangen door Stef Nijland. Met nog een half uur te spelen groeide het zelfvertrouwen bij NEC zichtbaar en leken de spelers te gaan geloven in een stuntje. NEC zette de Eindhovenaren vroeg vast en was veel feller in de onderlinge duels. Ook Pastoor leek in een stunt te gaan geloven en bracht met Foor en even later George wat extra offensieve kracht in de ploeg. Het was echter zeer schlemielig balverlies van George op zo’n 25 meter van het NEC-doel dat 5 minuten voor tijd de totaal onverwachte en onverdiende openingstreffer inluidde. Strootman passte op Labyad die eenvoudig kon inschieten. NEC ging daarop vol in de aanval, maar uit een snelle tegenstoot wist Matavz twee minuten later de 0-2 te scoren. NEC was gebroken en mocht nog van geluk spreken dat de score in blessuretijd niet nog groter werd.
Ondanks het nare verlies in de eindfase past vandaag eigenlijk alleen een groot compliment voor de ploeg, die eindelijk weer eens mentale hardheid en werklust heeft laten zien. Het enige dat je NEC kan verwijten is dat ze nagelaten hebben om vandaag te scoren en, nog belangrijker, dat ze de instelling en de werklust van vandaag in de afgelopen weken niet hebben kunnen opbrengen. Anders hadden we nu zonder twijfel 9 punten meer gehad. Laten we hopen dat de instelling van vandaag de opmaat is voor de rest van het jaar en de zo broodnodige ommezwaai. Dan kan de aartsrivaal over twee weken de borst nog flink natmaken!
Klik hier voor de statistieken van NEC – PSV.