Gerd Müller kon het, Pele eveneens, en ook Ruud Geels had het vermogen de zwaartekracht te tarten. De topspitsen van weleer bleven net iets langer in de lucht hangen dan gewone stervelingen en vonden zo tijd en ruimte om de bal met het voorhoofd rustig en precies in de kruising te mikken.
Wie zaterdag de moeite had genomen om naar het meest afgelegen bijveld van De Eendracht te komen, kon met eigen ogen aanschouwen dat de natuurwetten ook weinig vat hebben op Björn Vleminckx. Tot tweemaal toe steeg de blonde spits van NEC op als een Saturnus-raket. Eenmaal op de gewenste hoogte aangekomen, kwam hij tot stilstand en loste zijn lading: twee prachtige kopballen, waarvan de eerste op de lat uiteenspatte en de tweede in de winkelhaak verdween. „Dat ‘hangen’ is een beetje mijn specialiteit”, glunderde Vleminckx kort na het oefenduel tegen Telstar (3-1). „Dat heb ik al van jongs af aan.”
Vleminckx was zaterdagmiddag de opvallendste acteur op het groene laken in een uithoek van het Goffertpark. De nieuwe aanvalsleider van NEC kende een stroeve start bij zijn nieuwe werkgever, mede door de naweeën van een neusoperatie. Tegen Telstar liet hij echter zien dat hij wel degelijk een aanwinst is. „Ik begin hier stilaan mijn draai te vinden. Ik heb even moeten wennen aan de Nederlandse manier van voetballen, die veel offensiever is dan wat ik gewoon was. Ook de vorm komt langzaam terug en natuurlijk krijgen de anderen beter door hoe ze mij moeten aanspelen. Ik ben al met al tevreden hoe de wedstrijd vandaag verlopen is. Niet alleen omwille van mijn twee doelpunten, ook vanwege mijn spel. Ik heb me voortdurend aangeboden en de baltoetsen waren vandaag veel beter.”
De 23- jarige Vlaming staat bekend om een wat ongepolijste techniek, maar bij zijn eerste treffer tegen Telstar, al na twee minuten, mankeerde er weinig aan zijn balvaardigheid. Lasse Schöne bediende hem met een mooi steekpassje, Vleminckx controleerde de bal met links en drukte meteen met rechts af. „Ik zag de keeper naar de verre hoek gaan en koos daarom voor de korte”, legde hij uit alsof het om de eenvoudigste zaak van de wereld ging.
Zijn tweede treffer was evenwel het hoogtepunt van de middag. Youssef El-Akchaoui meldde zich in de 74e minuut aan de rechterkant van het veld voor het nemen van een vrije trap. Vleminckx: „Ik riep tegen Youssef dat hij de bal bij de tweede paal moest neerleggen.” De verfilming overtrof het scenario. De strakke voorzet was precies op maat, de spits leek even doodstil in de lucht te hangen en kopte de bal vervolgens als een geleid projectiel naar de bovenhoek. 2500 toeschouwers waren even stil alvorens in gejuich en applaus uit te barsten.
Voor Dwight Lodeweges was het ingelaste duel met Telstar opnieuw een leerzame ervaring. De NEC-coach liet ruim een week voor de competitie-ouverture tegen Feyenoord zijn basiself bijna de volle negentig minuten staan. Alleen linkerspits Moestafa El Kabir werd twee minuten voor tijd uit zijn lijden verlost. De spits zag vrijwel al zijn acties mislukken. Op de andere flank deed Saïdi Ntibazonkiza het beter. De Burundees scoorde zelfs, nog een mooie ook. Halverwege de eerste helft ontdeed hij zich in de kluts van een tegenstander en knalde de bal onhoudbaar achter doelman Jordy Deckers.
Lodeweges zal ook geconstateerd hebben dat het elftal defensief een paar steken liet vallen tegen de eerstedivisionist. Met name Rens van Eijden en Ramon Zomer, de Nijmeegse centrumverdedigers, lieten zich een paar keer lelijk verrassen door de beweeglijke voorhoede van Telstar. Gebrek aan onderlinge afstemming en coaching leidde op slag van rust zelfs tot de verdiende aansluitingstreffer voor de bezoekers. Het was Furdjel Narsing, een van de vele AZ-huurlingen bij de ploeg uit Velsen, die na een knappe counter scoorde. Maar zoals gezegd, Vleminckx had zaterdag het laatste woord. „Ik heb een mooi huis gekocht in de buurt van Nijmegen en weet hier de weg steeds beter te vinden. Zelfs zonder navigatie…”
Bron: De Gelderlander