NEC-trainer Dwight Lodeweges staat eigenlijk voor een haast onmogelijke missie: de prestaties evenaren van zijn voorganger Mario Been. Het is echter de vraag of dat ook van de oefenmeester verwacht mag worden. Eerst orde op zaken stellen. De prestaties zijn in het nog prille seizoen niet naar behoren. In en rondom het McDos Goffert-stadion heerst echter een ontspannen sfeer.
Zittend in de brasserie tussen de middag is op de achtergrond het geluid van een pingpongballetje hoorbaar, maar wat alles en iedereen overstemt is de Nederlandse versie van een Amerikaans rapnummer, geregisseerd door een aantal NEC-spelers. De vertaling laten we maar even voor wat het is. De inhoud loopt zo’n beetje parallel met de teksten van Lil Wayne, de rapper die onlangs onverwacht bezoek kreeg van Ajacied Gregory van der Wiel. Er wordt in ieder geval gedold en gelachen.
Youssef El Akchaoui stapt binnen met een brede grijns. "Er heerst een relaxte sfeer, maar we moeten bij de les blijven. Als team laten we te veel punten liggen. Dat komt mede doordat we vaak slap beginnen aan de wedstrijd en daardoor snel op achterstand komen. Daar moeten we echt aan gaan werken." Natuurlijk wordt meteen de vraag gesteld of het aan de nieuwe trainer en zijn werkwijze ligt. "Nee, dat kan ik niet zeggen. Meneer Lodeweges gaat wel anders te werk dan meneer Been. Maar welke manier van werken ik prettiger vind kan ik niet zeggen. Meneer Lodeweges werkt veel aan de hand van videoanalyses en voor- en nabesprekingen, terwijl meneer Been meer iemand was die zich nadrukkelijk liet gelden op het trainingsveld. Ik kan me vinden in beide tactieken. Het is altijd geven en nemen tussen de trainer en zijn spelers."
Ondanks het matige begin denkt El Akchaoui nog altijd dat NEC in het linkerrijtje kan eindigen dit seizoen. Dat zou betekenen dat er weer play-offs worden gespeeld voor Europees voetbal. "Als we zevende of achtste worden hebben we maximaal gepresteerd. Natuurlijk is dat ontzettend moeilijk, maar wel haalbaar. We hebben onder leiding van Been Europees voetbal gehaald en vervolgens geweldige resultaten geboekt tegen Udinese en Spartak Moskou. Dat is prachtig, maar om dit kunstje nog een keer te herhalen is vele malen moeilijker."
Been is de man die El-Ak transformeerde van een ‘randdebiel’, zoals de huidige Feyenoord-coach zijn voormalige linksback in zijn beginperiode noemde na een aantal onbezonnen charges op tegenstanders, tot een schoolvoorbeeld voor iedere profvoetballer. El Akchaoui stond in het verleden bekend om zijn grove overtredingen en heeft er al een aantal flinke schorsingen op zitten. Er is al zoveel over gezegd en geschreven. "Je kunt inderdaad stellen dat meneer Been mij heeft gevormd tot de voetballer die ik nu ben. Natuurlijk heb ik spijt van de overtredingen die ik heb gemaakt, maar zeker niet van allemaal. Ik ben door de media in een hokje gestopt. Ik zou niet meer dan een agressieveling zijn. Maar ik was niet iemand die de boel opstookte. Het was vaak zo dat ik me uit de tent liet lokken. Als je mij krabde, dan krabde ik je twee keer terug. Wat ik deed viel vaak op, niet slim. Tegenwoordig tel ik tot tien als ze me weer te grazen willen nemen. Maar ik heb liever dat ze me vrezen dan dat ze denken: ‘Ik speel tegen El Akchaoui, dat wordt een makkie."
De vleugelverdediger groeit onder het bewind van Been na een stroeve start uit tot een absolute publiekslieveling. Vooral door zijn vrije trappen, assists en strafschoppen. Het winnende doelpunt tegen Vitesse staat bij iedereen die NEC een warm hart toedraagt in het geheugen gegrift. 90+3=El Akchaoui is sinds zondag 22 oktober 2006 een klassieke uitspraak in het Nijmeegse. Toen scoorde de verdediger in de blessuretijd de winnende treffer tegen de aartsrivaal vanaf elf meter. Ook speelde hij zich in de kijker van Marokko-bondscoach Mohamed Fakhir. "Ik heb in totaal vier interlands gespeeld voor Marokko. Spelen voor mijn land is een grote eer, maar het is moeilijk om geselecteerd te worden. Vaak krijgen spelers uit de Ligue 2 in Frankrijk de voorkeur boven jongens die in de Eredivisie spelen, evenals voetballers die vanuit de Marokkaanse competitie verkocht worden aan een buitenlandse club. De transfersom gaat namelijk rechtstreeks naar de nationale voetbalbond."
Been had El Akchaoui graag mee willen nemen naar De Kuip. Daar waar het als jonge puber allemaal begon voor hem. "Feyenoord had geen geld en ook andere prioriteiten. Je moet wel reëel blijven. Ik ben een linksback en daar hebben ze er al twee van lopen in de personen van Tim de Cler en Giovanni van Bronckhorst, niet de minsten volgens mij." Maar een overstap van NEC naar Feyenoord zou toch een droomtransfer zijn geweest? "Feyenoord zit in mijn hart, dat is duidelijk. Ik heb daar acht jaar in de jeugd gespeeld. Dat is zo’n beetje hetzelfde als een relatie. En natuurlijk ben ik ambitieus. Kom op, ik ben 28 jaar en speel nu voor het vierde seizoen bij NEC. Als je dan niet de ambitie hebt om de stap omhoog te maken dan kun je beter stoppen met voetballen. Iedere voetballer moet de drang hebben om hogerop te willen."
Opgegroeid tussen de graanvelden en tractors van Alblasserdam trekt El-Akchaoui als twaalfjarig jochie samen met zijn twee jaar jongere broertje Driss iedere dag naar de grote stad. "We gingen in Rotterdam naar school en daarna trainden we bij Feyenoord. Iedere dag werden we met een busje opgehaald en naar huis gebracht. Dan reden we langs De Kuip. Geweldig, maar we hadden helemaal niet in de gaten hoe groot deze club eigenlijk is. Daar ben je als kind niet mee bezig. Je wilt gewoon lekker voetballen. Wij waren dorpelingen en niet bekend met de mentaliteit van de stad. Het was, zogezegd, eten of gegeten worden. Daar hebben we geleerd om op bepaalde momenten keihard te zijn. Dat heeft overigens ook geresulteerd in het gedrag dat ik in het verleden als speler toonde. De jeugdafdeling van een BVO is net een piramide. Alleen de besten blijven over. Ik heb veel jongens zien afvallen."
Ook Driss keert terug naar de amateurs. Hartproblemen maken een einde aan zijn droom. "Driss had last van hartritmestoornissen. Hij vroeg aan de dokter die hem onderzocht destijds: wat zou u mij adviseren als u mijn vader was? De dokter zei dat het spelen van profvoetbal niet verantwoord zou zijn. Jammer, maar het gaat nu goed met hem. Hij leidt een gelukkig leven, speelt bij een zaterdaghoofdklasser en heeft een leuke job. We moeten het niet allemaal erger maken dan dat het is. Stoppen met voetballen is niet het einde van de wereld. Als ze mij vandaag zeggen dat ik er een punt achter moet zetten, omdat het niet verantwoord is om door te gaan met voetballen vanwege ziekte stop ik meteen. Er zijn belangrijkere dingen in het leven."
Voor El Akchaoui is dat onder meer zijn geloof. Hij levert de regels van de islam plichtsgetrouw na. Toen teamgenoten hem in zijn ADO Den Haag-periode tijdens een avondje stappen 1.250 euro boden om één glas bier te drinken ging hij niet overstag. "Geld is niet belangrijk voor mij. Ik kom uit een arbeidersgezin met zeven kinderen en heb ook ‘s morgens vroeg om vijf uur kranten bezorgd en ’s avonds pizza’s rondgebracht om een zakcentje te verdienen. Ik ben een belijdend moslim en leg iedere dag een getuigenis af dat Allah onze god is en Mohammed zijn profeet. Daarnaast bid ik vijf keer per dag, doe ik uiteraard mee aan de ramadan en geef ik geld aan de armen. Dat zijn we verplicht. Verder wil ik ook nog de bedevaartocht naar Mekka maken." Niet een terugkeer naar de Kuip, maar een reis naar de Heilige Stad geeft El Akchaoui pas echte voldoening. "Als ik Mekka heb bezocht is mijn leven compleet." Wat vindt hij van de mogelijke komst van de Islampartij? "Dat vind ik een goed initiatief. Laat iedereen zijn eigen partij oprichten. We hebben toch ook een Christen Unie en een Partij van de Dieren? Nou, laat iedereen lekker doen waar hij zin in heeft als ze anderen maar niet lastig vallen." En daar legt El Akchaoui onbewust het probleem van veel mensen bloot die de islam als een gevaar zien. Nog altijd heerst het stigma van vrouwen die onderdrukt worden en fanatici met bomgordels om hun midden. "Ik kan daar met mijn hoofd niet bij. Mensen zouden eens een Nederlandstalige Koran moeten lezen. Daar staan dezelfde principes in die de Bijbel en de Tora voorschrijven. Wij moslims tolereren geen geweld. Ik praat er bij de club wel eens over met mijn ‘Nederlandse’ oma, Beppie Blokker heet ze. Ze is een sponsor van NEC. Ik heb haar gevraagd hoe het in vredesnaam mogelijk is dat de definitie moslimterrorist bestaat. Je hebt een moslim en een terrorist. Je noemt iemand toch ook geen katholieke pedofiel? De islam staat voor vrede, maar de media maken er hun eigen verhaal van. Iedereen loopt ook klakkeloos achter de populistische uitspraken van Geert Wilders aan. Die man heeft misschien in een paar dingen gelijk, maar voor 98% kraamt hij onzin uit. Ik zie hem als een eendagsvlieg."
Hij zou alle verzen van de Koran van buiten kennen, stond vorig jaar in dagblad De Gelderlander. "Dat klopt niet. Ik ken er veel uit mijn hoofd, maar niet allemaal." Maar wat Allah zegt over vergiffenis, weet El Akchaoui als geen ander. De stap is dan snel gemaakt naar het gebeuren rondom Saïdi Ntibazonkiza. "Wat Saïdi heeft gedaan kan echt niet door de beugel. Dat realiseert hij zich nu zelf ook wel. Maar goed, we hebben dit allemaal uitgepraat. Zand erover dus. Ik mag deze jongen ontzettend graag en hij traint nu weer mee bij het tweede elftal. Ik denk niet dat wij momenteel in de positie zitten om hem nog lang met de reserves te laten spelen. Hij kan weer ontzettend belangrijk worden voor ons."
De wedstrijd tegen titelkandidaat PSV van komende zondag komt in ieder geval te vroeg voor de in genade aangenomen Burundees. El Akchaoui: "Wij spelen tegen PSV gewoon voor de winst. Met ons publiek als grote steun en toeverlaat moet dat zeker kunnen. Natuurlijk zullen we ons hier en daar moeten aanpassen. We kunnen wellicht voordeel halen uit het feit dat PSV afgelopen donderdag voor de Europa League heeft moeten spelen. Dan kan het ontbreken aan de nodige scherpte."
Bron: Voetbalzone