Op ADsportwereld.nl staat onderstaand interview met Radomski.
Vorige week gehoord op de tribune bij Jong PSV: ,,Is dat niet die Poolse jongen die vroeger bij Heerenveen speelde?,’’ vraagt een man van middelbare leeftijd aan zijn nagenoeg even oude buurman, terwijl hij wijst naar één van de spelers van Jong NEC. ,,Inderdaad,’’ reageert zijn vriend. ,,Hoe heet die knul ook alweer? Oh ja, dat is Tomasz Rzasa!’’ Instemmend wordt er geknikt.
Het geboorteland was in elk geval goed. Maar vreemd is de vergissing wel. Want in de elf jaren die de van het Oostenrijkse Austria Wien naar NEC overgekomen Arek Radomski (31) in het verleden al in Nederland voetbalde, leek hij toch behoorlijk naam te hebben gemaakt. Jarenlang was de Pool als aanvoerder van Heerenveen zelfs de onbetwiste veldheer op het Friese middenveld. Opvallend dat die herinneringen bij enkelen verloren zijn gegaan.
Op zijn beurt is Radomski Nederland allerminst vergeten. En om eerlijk te zijn, zo geeft Radomski toe, hij heeft ons land gemist. ,,Mijn gezin en ik hebben het hier altijd goed gehad,’’ zegt de NEC’er. ,,Zeker als je net enkele vervelende jaren achter de rug hebt, verlang je terug naar tijden waarin je het fijn had. In Nederland was dat het geval.’’
Vol verwachtingen vertrok Radomski drie jaar geleden bij Heerenveen, hunkerend naar een nieuw avontuur. In Wenen vond hij een uitdaging. ,,Mijn eerste jaar daar verliep prima. We wonnen de titel en de beker en ik was basiskracht. Maar het jaar erop verlieten veel spelers de club. Austria was namelijk veel te laat geweest met het verlengen van hun contracten en die spelers kozen daarom voor andere teams. De selectie die overbleef was simpelweg niet goed genoeg. Dat een topclub als Austria Wien plots achtste stond, kon gewoon niet.’’
,,Op dat moment had ik overigens al bij de clubleiding aangegeven dat ik na dat seizoen wilde vertrekken, omdat ik het niet naar mijn zin had. Het leven was er prima, daar in het plaatsje net buiten Wenen waar ons huis stond. Maar het voetbal dat er werd gespeeld paste niet bij mij. Het was vooral fysiek, tactisch was het niet echt goed. Ze spelen daar puur resultaatvoetbal en als Austria Wien kwamen we altijd tegen verdedigend ingestelde teams uit.’’
Maar een vertrek kwam er niet. ,,Ik scheurde namelijk mijn kruisbanden af, waardoor ik lang moest revalideren. Pas tegen het einde van het vorige seizoen was ik weer fit. Toen heb ik nog enkele wedstrijden gespeeld, maar de trainer gaf me niet het volledige vertrouwen.
Been presenteert Radomski tijdens de open dag
,,Daarom ben ik op een dag op hem afgestapt met de vraag wat zijn plannen waren. Toen kwam er één of ander verhaaltje, waar ik weinig mee kon. Het had geen zin meer om te blijven, zoveel was duidelijk.’’
Wat volgde was een zoektocht naar een nieuwe werkgever. Uit Griekenland was er interesse en een terugkeer naar Polen, waar Wisla Krakow hem wilde aantrekken, zag Radomski nu nog niet zitten.
,,Ik wilde naar Duitsland of Nederland. Maar er werd niets concreet. Mijn manager heeft vervolgens NEC gebeld en zij waren direct enthousiast. NEC zocht een opvolger van de vertrokken Vadocz en ik kwam als geroepen. Dat NEC in de UEFA Cup uitkomt, is toeval maar mooi.’’
Afgelopen zaterdag debuteerde Radomski in een officieel duel van het eerste elftal.
De negentig minuten maakte hij tegen De Graafschap (2-0 overwinning) nog niet vol. ,,Ik heb drie maanden niet gevoetbald,’’ verklaart Radomski. ,,Wedstrijdritme miste ik nog, maar dat komt snel terug. En met de conditie zit het wel snor, omdat ik altijd voor mezelf heb getraind. Ik was er zaterdag in elk geval helemaal klaar voor om weer te mogen voetballen.’’
Radomski en Collins John