De Gelderlander van vandaag NEC Amateurs – NEC

Rutger Worm stookt het vuurtje lekker op

NEC heeft ditmaal weinig moeite met onbetaalde buurman.

Mario Been stuurde za­terdagmiddag in de traditionele openingswedstrijd tussen de profs en de amateurs van NEC twee compleet verschillende teams het veld in. Voor rust hield de eerste­klasser de schade nog aardig be­perkt (0-1), na de hervatting was er geen houden meer aan: 1-7.

Twee jaar geleden liepen de Nij­meegse profs na het potje tegen de amateurtak nog met het schaam­rood op de kaken van het veld na­dat ze met hangen en wurgen een nederlaag hadden weten te vermij­den. Het was destijds het eerste duel on­der Mario Been. De Rotterdam­mer was zich in de dagen vooraf­gaand aan dat potje kapot ge­schrokken van de beroerde fysieke conditie van zijn spelers. De gevol­gen lieten zich raden; de selectie werd in de aanloop naar het sei­zoen geteisterd door kleine blessu­res. De competitie was al een aar­dig eind op streek voor Been zijn ideale elf kon opstellen. Sindsdien is er echter veel veran­derd bij NEC. Vorig jaar begon de selectie al aanzienlijk scherper aan de voorbereiding, ditmaal staan de spelers er lichamelijk zelfs nóg wat beter voor. „Het scheelt echt dat we nu met een specifieke conditie­trainer ( Toine van de Goolberg, red.) werken”, vertelde Rutger Worm na afloop. „ Je merkt dat we steeds sterker worden.”

Worm was zaterdag op De Een­dracht de man die het verschil maakte. De 22-jarige Nijmegenaar mocht na rust op zijn favoriete stek ( kort achter de spitsen) acte­ren en onderstreepte maar weer eens dat hij op die positie veel po­tentie heeft. Hij nam het voor­touw als aanjager, met felle loopac­ties trok hij voortdurend de ama­teurdefensie open. En tussendoor nam hij ook nog twee doelpunten voor zijn rekening. „Ik ben blij dat ik weer eens heb laten zien dat ik het nog kan. Ook voor mezelf. Want van het afgelopen jaar ben ik niet vrolijk geworden.”

Vanwege blessures kreeg Worm in het begin van het vorige seizoen veel speeltijd. Meestal gebruikte Been hem echter als vleugelspits, een rol die hem bepaald niet op het lijf geschreven is. „Ik ben op mijn best als ik het spel vóór me heb, als ik kan zwerven en acties maken. Het liefst speel ik op 10, rechtshalf is ook goed.” MaarWorm zat gewoonlijk vastge­plakt aan de zijlijn, kwam daar niet uit de verf en werd meestal ge­wisseld. In de tweede seizoens­helft, toen het bij de Nijmeegse club allemaal op rolletjes liep, kreeg hij bijna helemaal geen speel­tijd meer.

Club en speler kwamen dit voor­jaar tot de slotsom dat Worm het beste verhuurd kon worden. „Ik moet gewoon een jaar lang alles spelen. Alleen dan kan ik me ver­der ontwikkelen. Dan kan ik ook leren omgaan met dat onstuimige dat ik vaak in mijn spel heb. Het liefst voetbal ik natuurlijk bij NEC, maar ik heb niet het gevoel dat ik hier komend seizoen een echte kans zal krijgen. Ik geef de club groot gelijk dat ze Schöne hebben gehaald, maar het geeft wel aan dat ik nergens op hoef te rekenen. Oké, dan is het beter om bij een andere club te gaan voetballen.”

Satellietclub TOP, de voor de hand liggende keuze, viel af omdat Worm dat wel een erg grote stap terug vond. Een jaartje voetballen bij FC Den Bosch zag Worm daar­entegen wel zitten. „Bij Den Bosch willen ze me graag hebben. Ik heb daar ook een rondleiding gehad en het voelde goed. Maar voorlopig laat NEC me niet gaan.” „Klopt”, zei Mario Been. „Zolang we er nog geen aanvallers bij heb­ben, mag er niemand weg, ook Worm niet. Van mij hoeft hij trou­wens helemaal niet weg. Zeker niet als hij zo speelt als vandaag.”

NEC startte zaterdag met een elf­tal waarin ook de stagiairs Astrit Ajdarevic (Liverpool) en Gregory Nelson (AZ) hun opwachting maakten. De jonge Zweedse mid­denvelder maakte een sterke in­druk, de aanvaller bleef wat bleek. Amateurdoelman Raymond Len­ting (afkomstig van AGOVV) hoef­de in het eerste bedrijf slechts een­maal te buigen, Lasse Schöne tikte na ruim een half uur een voorzet van gelegenheidslinksbuiten Domi­nique Scholten binnen.

Beens ‘tweede keus’ maakte na rust korte metten met de incom­plete en ongetrainde ploeg van Fa­bian Krebbers. Vooral door toe­doen van Worm, die bij de twee doelpunten van Jhon van Beuke­ring betrokken was en zelf treffers nummer drie en zeven voor zijn rekening nam. De mooiste goal kwam echter op naam van Joel Tshibamba. De jon­ge spits joeg fel door op doelman Lenting die prompt in de fout ging. Met een elegante omhaal vol­trok Tshibamba het vonnis. Het was niet de enige keepersfout zaterdagmiddag, want aan de over­kant tastte ook Rein Baart een keer lelijk mis. Hij schoof de bal zomaar in de voeten van Nordy Al- Mansouri. De ‘verloren zoon’, na een mislukt jaar terug op het oude nest, pakte het cadeautje gre­tig uit.

Ajdarevic is groot, sterk maar geen loopwonder

De duizend toeschou­wers op De Eendracht hadden het al gauw gezien: kopen! Astrit Ajda­revic, de Zweedse krachtpatser die deze week op proef is bij NEC, heeft de uitstraling van een vedet­te en kan ook nog voetballen. Ajdarevic is pas achttien jaar, maar heeft het lichaam van een man in de kracht van zijn leven. „ Mensen vragen me wel eens of ik met mijn paspoort heb geknoeid”, grinnikte hij zaterdag terwijl hij zijn zoveel­ste krabbel zette. „ Ik ben altijd de langste in mijn leeftijdsgroep ge­weest”, aldus de geboren Kosovaar die al als baby met zijn ouders naar Zweden emigreerde.

De linkspoot staat sinds anderhalf jaar onder contract bij Liverpool, maar komt daar te weinig aan voet­ballen toe. „Ik wil elke week voet­ballen. Bij Liverpool bestaat de be­loftenselectie uit 32 spelers, dan wordt de spoeling dun, hè.” En dus reist Ajdarevic deze zomer stad en land af op zoek naar een werkgever die hem wel een basis­plaats kan bieden. „Misschien wel in Nederland. Het Hollandse voet­bal past wel bij mij.”

Een snuffelstage bij GA Eagles liep deze maand op niets uit. „ Een leu­ke club, maar ik had het gevoel dat ik het iets hogerop moest zoeken”, vertelde hij. Ook Leeds United, te­genwoordig uitkomend op het der­de niveau in Engeland, dong ver­geefs naar zijn gunsten. Sinds vrij­dag probeert hij Mario Been te overtuigen van zijn kwaliteiten. Het lijkt echter twijfelachtig of de coach een positief advies zal neer­leggen bij technisch directeur Car­los Aalbers. Been: „Hij is fysiek sterk en heeft laten zien dat hij goed kan voetballen. Het is alleen geen ‘ lopende speler’ en dat is toch waar wij specifiek naar zoe­ken. Zeker nu we Brett Holman niet meer hebben. Beweeglijkheid is het belangrijkste wapen in het moderne voetbal.”

Herman van Eldik is al 70 jaar lid van NEC

Een jubileum dat nooit geëve­naard zal worden, sprak wethou­der Lenie Scholten zaterdagmid­dag zonder overdrijving. De Nijmeegse loco- burgemees­ter reikte zaterdagmiddag voor­afgaand aan het duel tussen de profs en de amateurs van NEC de ZilverenWaalbrugspeld uit aan Herman van Eldik, die 70 jaar lid is van de club.

Van Eldik (85), erelid van NEC, heeft sinds het midden van de jaren vijftig tal van bestuurs­functies bekleed bij de Goffert­club, zowel bij de amateurtak als bij de profsectie. De laatste jaren was hij vooral actief als clubarchivaris. Tevens was hij de voornaamste samen­steller van de jubileumboeken die werden uitgebracht bij het 75- en 100-jarig bestaan van NEC.

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.