Toen ik vijf jaar geleden met drie andere getrouwen op een najaarsnamiddag de auto inklom om af te reizen naar Krakow, durfden we geen van allen te hopen zo’n feestje binnen vijf jaar nog eens te beleven. De algemene stemming was toch dat we blij mochten zijn een dergelijk snoepreisjes überhaupt bij leven mee te maken. Wat een weelde om zo snel alweer zo’n tochtje in het vooruitzicht te hebben.
Er zijn een hoop parallellen te trekken met toen. Boekarest zal voor menigeen net zo’n onbekende stad zijn als Krakow, maar ach, dat bleek bij nader inzien best mee te vallen. En natuurlijk hoopten we ook toen op een iets spectaculairdere tegenstander dan Wisla, maar ach, uiteindelijk stonden we in de return in Nijmegen toch maar mooi even virtueel in de tweede ronde. En ik kan me ook nog wel herinneren dat we ons allerminst kansloos achtten tegen de Polen, eigenlijk net als nu. Want hoewel Benfica of Galatasaray een ieders voetbalhart toch echt sneller zal hebben doen kloppen dan Dinamo Boekarest, tegen hen heeft NEC uiteraard betere papieren. Alhoewel een dronken Roemeen die ik dit weekend in een nachtelijk, hoofdstedelijk horeca-etablissement trof anders beweerde. Maar dat was vast bangmakerij.
En dan te denken dat ik paar weken geleden nog best bezorgd langs de lijn stond in Den Helder. Terwijl we toen nog in heerlijk onschuld leefden, onwetend over de diverse pijnlijke transfers die ons cluppie nog zouden treffen, gingen de gedachten al uit naar een op dat moment nog onbekende tegenstander, ergens in Europa. Een leeglopende selectie is één ding, maar moest dat nou net als wij Europa ingaan? Wat moesten ze niet van ons denken, die potentiële mastodonten die we zouden treffen in het UEFA-cuptournooi?
Maar inmiddels weten we beter. Zonder Leen blijken de succesvolle transfers als rijpe appelen de Goffert in te rollen, zij het op de valreep. De wedstrijden tegen twee Oosterburen verliepen weliswaar nog niet briljant, maar zeker hoopgevend. Het verontrustend vertrek van menig groeibriljantje lijkt naar behoren opgevangen te zijn. Been spreekt ronduit en met recht van een brede selectie. Ik zie net het bericht langskomen dat ‘Jong’ NEC in Amsterdam 3-4 klop heeft gegeven aan Ajax. Ik zeg u: wat een weelde.
Het geluk lacht ons NEC-supporters toe, geniet ervan nu het kan! Leef lekker langzaam toe naar de pot van donderdag. Laten we hopen op een kansrijke uitgangspositie, al is het maar omdat het met 0-3 in de zak toch wat lullig afreizen is naar Draculaland. Wees trots als je NEC opgevoerd ziet in krantenberichtjes waarin wordt voorbeschouwd op de eerste UEFA-ronde, tot je eigen verbazing wellicht. Geniet als je jezelf realiseert dat de match tegen Twente een generale repetitie was. Wentel je in de weelde, want het kan van korte duur zijn.
Wie zich niet wensen te wentelen in de weelde zijn de duizenden malloten die hun neus ophalen voor al dit moois en apathisch negeren dat de Goffert nog niet eens uitverkocht is. Het enige lichtpuntje dat ik daar dan maar uit put, is dat de megalomane plannen voor stadionuitbreiding voorlopig in de diepste bureaulade kunnen blijven liggen. Want het lijkt me wat tricky het clubbeleid te baseren op de goodwill van hen die zelfs Europacupwedstrijden te min vinden.
Joris