Jarenlang werd hij vervloekt. Stond hij samen met Theo en Nicky als boegbeeld van het echte arnhemse in de selectie van vitesse. Hij werd uitgekotst, uitgefloten en uitgejoeld.
Maar in het hedendaagse voetbal is geen tijd meer voor dergelijke sentimenten. Daar bekijken we alles, geheel in de lijn van het moderne voetbal, vanuit resultaten en een gevoel van nuchtere zakelijkheid.
NEC heeft een spits nodig en voetballend kan Van Beukering meerwaarde hebben voor onze club. Ach we hebben altijd Theo nog om tegen te joelen en anders “pakken” we zondag wel weer een andere speler om op te kotsen. En als die straks ook naar NEC komt? Dan “pakken” we maar weer een andere speler. Tja je moet toch wat doen om die steeds saaier wordende derby’s met steeds minder bezoekers een beetje leuk te houden. Niet gek dat die beleving en passie bij de club lijkt op die bekende nachtkaars waar het vuur niet meer voorstelt dan het licht van een kruidvat waxinelichtje.
In Arnhem hebben ze de grootste lol over het feit dat wij zo blij zijn met Van Beukering. Lol in Arnhem betekende vroeger boosheid in Nijmegen en andersom was dat precies hetzelfde. Het vreemde is dat een zeer groot deel van de supporters hier ook lol heeft met de komst van Jhonny. Iedereen blij, het is raar maar waar. Behalve dan die laatste supporters onder de Mohikanen die langzaam zinken in hun rood groen zwarte bootje, omdat er steeds meer gaten en zwakke plekken in komen. De voorbij razende speedboot met plezier hebbende collega NEC-supporters heeft er geen oog meer voor. Het is namelijk tijd voor veranderingen, het is tijd voor Van Beukering! (ble)