Carlos Aalbers beleefde gisteren zijn eerste werkdag. De nieuwe TD van NEC blijkt nog steeds een echte liefhebber.
Thuis hadden ze het al zien aankomen. „Volgens mijn vrouw begonnen mijn ogen te twinkelen, elke keer als het weer over voetballen ging”, zegt Carlos Aalbers (43). Zestien jaar duurde zijn carrière bij McDOS. Bij het computerbedrijf van geldschieter Frans Hendriks was hij directeur inkoop. „Dat had ik nog twintig jaar kunnen doen. En had ik maatschappelijk een hele goede positie gehad. Maar dit is de voetballerij. Dit is NEC. Ergens van binnen begon het weer te borrelen. Deze kans was te mooi. Die mocht ik niet laten lopen.”
In 1980 loopt hij voor het eerst De Goffert binnen. Een jungske uit Winssen. ,,Ik had net de havo afgemaakt. In 1982 verdiende ik mijn eerste contractje: 750 gulden. Maakte me niet uit. Ik wilde er alles uithalen.” Maar zes jaar later komt Aalbers, die zich inmiddels heeft opgewerkt tot een gewaardeerde verdedigende middenvelder, er achter dat de voetballerij niet logisch in elkaar steekt.
„We waren gedegradeerd. Ik had een heel goed seizoen gedraaid. Ik was een teamspeler. Als wij in de aanval gingen, keek ik al hoe we moesten staan bij balverlies. Maar voor ons werd collectief ontslag aangevraagd. En ik kreeg een verlaagde aanbieding. Zonder uitzicht op een beter perspectief. Anton Janssen en Danny Hoekman verdienden een transfer. Linkspoten. Creatievere voetballers dan ik. Voor mij was dat de ommekeer. Ik besloot weer te gaan studeren.” Met in zijn bagage een meao-diploma voor volwassenen en een afgeronde hbo-studie Duits / bedrijfskunde, meldt Carlos Aalbers zich in 1991 bij McDOS. Hij is dan ook nog steeds semi-prof bij NEC. „’s Morgens begon ik om acht uur. Om half drie trainen, nog even terug naar de zaak en dan naar huis om te eten en te slapen.”
In 1996 is de pijp leeg. Aalbers wil stoppen – ook al omdat thuis het eerste kind zich aandient – maar krijgt prompt een verbeterde aanbieding. „Zo’n goed contract had ik nog nooit gehad. Besloot ik toch nog twee jaar door te gaan.” Na een paar maanden levert hij het contract al weer in. „Het ging gewoon niet.”
Een half jaar later trekt hij het rood, zwart en groen toch weer om de schouders. „Degradatie dreigde. Ik werd gebeld door Sije Visser. De nood was aan de man. Het weekend er op speelde ik, thuis tegen Vitesse?”
NEC redt via de nacompetitie het vege lijf, waardoor Aalbers toch nog op een waardige manier afscheid kan nemen. Bij McDOS, dat inmiddels als sponsor aan NEC verbonden is, komt zijn carrière daarna in een stroomversnelling. De banden met NEC worden weer aangehaald als Aalbers lid van de raad van commissarissen wordt. Samen met Sije Visser beheert hij de portefeuille technische zaken. En nu is hij dan technisch directeur van NEC.
Hij begint in een periode dat het een beetje wringt tussen NEC en haar investeerders. Vooral de scepsis waarmee zijn oude werkgever en tegenwoordige sponsor Frans Hendriks een jaar geleden de nieuwe voorzitter Vincent Paes tegemoet trad, deed flink wat stof opwaaien. „Ik ken Frans al heel lang”, zegt Aalbers. „Iemand met het hart op de tong, maar ook op de goede plaats. Bovenal een NEC-supporter. Net als die andere investeerders. Die laten de club niet zo maar vallen. Die blijven geen jaartje maar heel lang aan NEC verbonden.”
Maar, weet hij, soms is Frans Hendriks niet helemaal te peilen. „Ik weet nog dat ik naast zijn vader zat toen Frans gepresenteerd werd als hoofdsponsor van NEC. Zegt hij: ‘Carlos, wat zal de volgende verrassing van Frans zijn’.”
Hij heeft al eens de rol van bemiddelaar moeten spelen. „Er was onvrede. Heel menselijk. Er zaten dingen tegen. Daar moet je dan over kunnen praten. En als dat met respect naar elkaar gebeurt, kun je ook weer verder.”
In zijn nieuwe functie lijkt ‘netwerk’ het toverwoord. „Ik moet er actief mee aan de slag”, geeft hij toe. „Stapje voor stapje opbouwen.” Veel mensen kennen hem nog als voetballer. „Een groot voordeel”, weet Aalbers die binnenkort op de koffie gaat bij Marcel Brands van AZ, Peter Bosz van Feyenoord en Fred Rutten van FC Twente. „Goed luisteren. Hoe pakken ze dit aan? Hoe doen ze dat? Beetje rondkijken. Netwerken dus.” In zijn binnenzak zit altijd een klein boekje. „Nuttige dingen die ik hoor, schrijf ik daar in op.”
Hij weet dat NEC dringend behoefte heeft aan een of liefst twee aanvallers. „Daar ligt onze prioriteit”, zegt Aalbers. Aankopen moeten de wil hebben om het beste uit zichzelf te halen. „Een goede mentaliteit is heel belangrijk. Elke dag aan jezelf willen werken om beter te worden. Dat vraagt veel energie en doorzettingsvermogen. En misschien nog wel het belangrijkste: je moet een echte liefhebber zijn.” Zoals dat voetballertje uit Winssen dat zich in 1980 bij NEC meldde. En nu technisch directeur is.
Bron: De Gelderlander