Jeffrey Leiwakabessy is geen piemke meer. Het jochie is nu man, ruim 24 jaren oud. Het is in zijn spel terug te zien. ‘ Leiwa’ doet tegenwoordig meer dan alleen aanvallers het leven zuur maken. Hij voetbalt mee.
Edgar Barreto heeft een zwak voor Jeffrey Leiwakabessy. De Nijmeegse publiekslieveling heeft het misschien nooit gezegd, maar je ziet het in zijn ogen. Wanneer ‘Leiwa’ op de training weer eens een prima ballerina keihard aanpakt, kijkt de Paraguyaan zijn kleine teamgenoot aan met een lichte glimlach en een blik waaruit respect spreekt.
Hij is niet de enige fan. Leiwakabessy is altijd een populaire speler geweest. Het publiek ziet graag hoe de felle linksback zijn tegenstanders opvreet. Zijn agressieve speelstijl in combinatie met zijn geringe gestalte, maken de Elstenaar tot het felst ogende mannetje in rood, groen en zwart.
Toch was Leiwakabessy zelden een zekerheidje voor zijn trainers. Of zijn concurrenten nu Maes, Zonneveld, of Valencia heetten, een zorgeloze voorbereiding kende de back zelden. Er waren tijden dat hij zijn voornaamste pleziertjes haalde uit de wedstrijden met Jong Oranje en bij NEC vooral als bankverwarming dienst deed. „ Dit is het eerste seizoen dat ik de hele voorbereiding en de competitiestart fit ben”, zegt Leiwakabessy.„ Andere jaren was er altijd wel iets, waardoor ik in het begin een paar wedstrijden moest missen. Daardoor was ik dan weer afhankelijk van blessures of schorsingen bij anderen om terug in de ploeg te komen.”
Maar tijden zijn veranderd. José Valencia is nog steeds een concurrent, maar dan vooral op papier. Want als Leiwakabessy zijn gewone niveau haalt, is hij tegenwoordig een van de eerste namen die een trainer invult. „ Dat weet ik niet”, zegt Leiwakabessy. „ Ik moet nog steeds de strijd aan met José. Maar ik voel me goed, sterk en fit. Van anderen hoor ik dat ik lekker bezig ben, maar ik kan moeilijk zeggen dat ik de nummer één ben.”
Leiwakabessy voelt wel dat zijn status veranderd is. „ De trainer heeft veel vertrouwen in me en dat is erg belangrijk voor een voetballer. Het is zo fijn om een keer als eerste man te beginnen en niet een concurrent uit het elftal te hoeven spelen.”
Trainer Cees Lok noemde Leiwakabessy onlangs als een van de spelers die de meeste progressie had gemaakt onder zijn bewind. „ Daar ben ik het wel mee eens”, draait de Elstenaar er niet omheen. „ Aanvallend doe ik veel meer dan een jaar geleden. Ik heb veel aan mijn opbouw gewerkt en mijn fysieke gesteldheid. Om mee naar voren te gaan, heb je veel kracht nodig.”
Bij NEC werken de spelers sinds kort ook twee per week individueel. „ Sommige jongen gaan het veld op, maar ik ga het krachthonk in”, zegt Leiwakabessy.„ Je bepaalt in overleg met de trainers en de medische staf wat je gaat doen, maar mag ook zelf meedenken. Ik had er misschien eerder mee moeten beginnen, weet eigenlijk niet waarom dat niet gebeurd is.”
Leiwakabessy denkt dat hij nog verder kan groeien. „ Pas over een half jaar kun je goed zeggen hoever ik kan komen. Het voelt erg goed. Het is ook lekker dat Tininho voor me speelt. Ik heb nog niet de kracht om een hele wedstrijd mee naar voren te gaan en dan op tijd terug te zijn. Hij weet precies hoe het werkt en neemt altijd goed mijn plek over.” Leek het bijtertje vroeger vaak hulpeloos wanneer hij eens voorin verscheen, Leiwakabessy weet steeds beter wat te doen. „ Hoe vaker je mee naar voren gaat, hoe makkelijker dat is. Je hebt altijd een paar mogelijkheden, maar moet heel snel handelen. Ook als je de bal niet krijgt, kun je belangrijk zijn. Ik kan bijvoorbeeld ruimte maken voor Niedzielan.”
Leiwakabessy lijkt in weinig meer op het jochie dat in 2001 echt doorbrak. In maart speelde hij toen een belangrijke wedstrijd tegen Groningen. Hij deed het prima. „ Dat was een wedstrijd dat ik me meteen moest bewijzen. Zoals er daarna nog zoveel zijn geweest. Nee, ik weet niet meer wie mijn tegenstander was.Robben? Mooi dat ik toen overeind bleef. Dat zijn leuke dingen. Bang voor mijn tegenstander ben ik nooit geweest.Ik dacht er altijd alleen maar aan dat ik hem uit moest schakelen. Maar als jong jochie keek ik wel heel erg tegen spelers als Pothuizen op.” Leiwakabessy haalde zelfs Jong Oranje.Verdedigend bleef hij daarna prima overeind, maar de grote groei bleef uit. Die kan dit seizoen komen. Het zou mooi uitkomen, want zijn contract loopt af. „ Daar denk ik nog niet aan. Voor dit seizoen wilde ik eerst een basisplaats en nu goede wedstrijden spelen. Eerst presteren en dan ga ik nadenken over wat ik wil.”
Bron: De Gelderlander