Cees Lok staat komende vrijdag voor moeilijke beslissingen. De NEC-coach moet kiezen tussen hart en verstand. Tussen Voetbal’ en strijd. Tussen José Valencia en Björn van der Doelen.
NEC zit zwaar in de problemen. De ploeg voetbalt best aardig na de winterstop, maar pakt te weinig punten. Dus is de tijd van mooie bakjes voorbij, Gewonnen moet er worden en hoe maakt niet uit. Bij zijn aanstelling had Cees Lok een duidelijk doel voor ogen. Hij wilde het Nijmeegse publiek weer laten genieten van NEC. Dus koos hij voor drie spitsen en verloor bikkelaar Bjórn van der Doelen zijn plaats. Zelfs tegen PSV hield Lok afgelopen zaterdag aan zijn geloof vast. Dus startte NEC met drie aanvallers en bestonden middenveld en aanval bijna geheel uit ‘zomeravondvoetballers’; Soms heerlijk om naar te kijken – Boutahar speelde het kwartier na zijn doelpunt tegen PSV supersexy voetbal- maar te weinig effectief. Niedzielan (ineens weer dramatisch), Denneboom (met zijn bekende wisselvalligheid), Valencia (veel balverlies en schuldig aan twee tegendoelpunten) en Boutahar (buiten zijn prachtkwartiertje en doelpunt weinig waardevol} maakten geen enkele PSV’er bang. Van den Eede deed dat wel, maar de lange spits werd na een halfuur uit tactisch oogpunt gewisseld. Barreto zou angstaanjagend moeten zijn, maar de Paraguayaan – in potentie eigenlijk de enige NEC’er die strijd aan goed voetbal kan koppelen – is al een paar weken uit vorm.
De tijd lijkt aangebroken dat Lok af moet stappen van zijn dappere keuze voor mooi, aanvallend voetbal. Het gaat voor NEC – dat (nog) niet volwassen genoeg is om tegenstanders een duel lang zijn wil op te leggen – de komende weken om de punten en in de strijd tegen nacompetitie zijn echte mannen nodig. „Ik weet niet of ik volgende week een basisplaats heb”, zei Van der Doelen, een van de weinige echte mannen binnen de NEC-selectie en goed ingevallen tegen PSV (4-1). „Vandaag kwam ik erin omdat we met vier middenvelders gingen spelen. Maar het is nog te vroeg om er iets zinnigs over te zeggen.” De voordelen van de energieke middenvelder – een ongelooflijke dosis strijdlust – wegen binnen het huidige NEC op tegen de nadelen – zijn tactische zwakte. Van der Doelen zelf hield zich op de vlakte. „Ik vind een open sollicitatie na een 4-1 nederlaag niet gepast. Het enige dat ik kan doen is afwachten en als ik erin kom proberen zo goed mogelijk te spelen. Maar het gaat nu alleen om NEC, we staan er niet goed voor en het belangrijkste is dat we snel punten pakken. En dan het liefst met mij erbij natuurlijk.” De middenvelder – die een week eerder tegen ADO slecht inviel – was een van de beteren in Eindhoven, waar hij altijd goed speelt. „Ik vind het heel leuk om hier te spelen en meestal gaat het wel aardig. Het is toch een beetje thuiskomen. Het geeft mij extra energie.” Toch was Van der Doelen niet verrast door zijn plek op de bank. „Ik was niet verbaasd over de speelwijze. De trainer heeft een duidelijk idee en wil daaraan vasthouden. Dat kan ik goed begrijpen.” Kon hij ook begrijpen dat de spelers van NEC totaal niet blij leken met de aansluitingstreffer? Wie ze naar de middenlijn zag sjokken dacht dat ze net de 7-1 hadden gescoord. Geloof in een stunt leek er totaal niet te zijn. „Zelf was ik er wel heel blij mee”, zei Van der Doelen. „Maar je moet ook niet te enthousiast worden. Maar misschien kwam het ook omdat de eerste helft zo overduidelijk voor PSV was.”
Overduidelijk is inmiddels ook dat voor NEC met wedstrijden tegen RKC (thuis) en RBC (uit) cruciale weken aanbreken. „De druk zal groot zijn, maar dat kan ook goed uitpakken”, zei Van der Doelen. „Druk kan heel lekker zijn.” Een speler op wie de druk zeker toe begint te nemen is Valencia. Door Lok een linie, doorgeschoven speelde hij als middenvelder opnieuw een uiterst zwakke partij. Toen na dertig minuten Van der Doelen erin kwam, verwachtte bijna iedereen dat de Ecuadoriaan het veld zou moeten ruimen. „Ik dacht zelf ook dat hij mij eruit zou halen”, zei Valencia. „Dat gebeurt de laatste tijd wel vaker. Ik dacht dat ik weer het slachtoffer zou zijn.”
Maar Lok gooide het systeem om van 4-3-3 naar 4-4-2 en dus bleef Valencia staan. In de blessuretijd van de eerste helft leidde hij met balverlies – niet zijn eerste van de avond – de 2-0 in. „Ik speelde niet goed, maar de hele ploeg draaide niet lekker. Ik denk nog steeds dat ik op het middenveld kan spelen. Maar daar moeten we het maar eens met de trainer en binnen de ploeg over hebben.” Valencia wist nog een agendapunt. Bij de 4-1 kon Ooijer vogelvrij inkoppen, terwijl Valencia werkeloos toekeek. Het was al de derde wedstrijd op rij dat NEC een doelpunt tegen kreeg uit een dood spelmoment „We hebben duidelijke afspraken gemaakt”, zei Valencia. „En Ooijer was niet mijn man.”
Bron: De Gelderlander