Gorgi Hristov voetbalt weer. Het Schotse Dunfermline geeft de Macedoniër de kans te bewijzen dat hij het nog steeds kan. Zes maanden krijgt de spits daarvoor, en die tijd ging zaterdag tegen Celtic in.
Gezellig was het zaterdagavond zeker geweest. Gorgi Hristov, nog altijd een legende in Nijmegen, had eindelijk weer eens officiële speelminuten gekregen. In de bekerwedstrijd tegen Celtic kwam hij tien minuten na rust in het veld. En de vreugde over zijn rentree kon hij delen met goede vrienden: Jack de Gier en Jimmy Calderwood. “Die zaten allebei op de tribune”, zegt Hristov. “Volgende week is het Aberdeen (de huidige club van Calderwood, red.) tegen Dunfermline. Ja, dat wordt een bijzondere wedstrijd voor me. Maar niet zo speciaal als de wedstrijd tegen Celtic.”
Want Hristov voetbalt weer en er zijn momenten geweest dat hij eraan twijfelde of dat ooit nog zou gebeuren. “Eerlijk? Ja, ik heb getwijfeld of ik ooit nog zou voetballen. Maar dat was voor mijn knieoperatie. Toen ik gerevalideerd had en merkte dat de knie weer goed was, wist ik zeker dat ik weer een club zou vinden. Het was alleen een kwestie van tijd.”
Het geduld van Hristov, die vorige week zijn 29ste verjaardag vierde, werd de afgelopen maanden danig op de proef gesteld. Zijn productieve start bij NEC in 2000 stond bij clubs in de schaduw van de jaren vol blessureleed die volgden. Ze durfden het niet aan de spits, die in zijn laatste halve seizoen bij FC Zwolle vier keer scoorde, een contract te geven. Dus zag het er lang naar uit dat hij op 14 december 2003 tegen FC Groningen zijn laatste wedstrijd had gespeeld en een week eerder tegen Vitesse zijn laatste doelpunt had gemaakt.
Even leek het erop dat De Graafschap Hristov een kans zou geven, maar na twee weken van meetrainen kreeg hij geen contract. “Daarna ben ik naar Macedonië gegaan om met mijn familie kerst en oud en nieuw te vieren. Halverwege januari nam Dunfermline contact op. Toen alles rond was heb ik nog een week moeten wachten op een werkvergunning. Maar alles is nu geregeld.”
Dus zat Hristov zaterdag op de bank en kwam hij tien minuten na rust en bij een 3-0 achterstand in het veld. “Het was heel speciaal, ik had toch een jaar niet gespeeld. Ik was ook best gespannen. Maar het ging goed. Ik kan veel beter, maar ik moet nog fitter worden.”
Met de speelminuten is ook het vertrouwen bij Hristov weer terug. “Tot gisteren durfde ik er alleen aan te denken dat ik weer voetbal zou spelen. Maar nu denk ik eraan mijn oude niveau weer te halen. Tuurlijk kan dat. Ik kan zelfs beter worden dan eerst, want ik heb nu meer ervaring.”
Ver vooruit kijken wil Hristov nog niet. “Ik heb zes maanden om me hier te bewijzen en dan zie ik wel. Mijn huis in Beuningen hou ik aan. Nederland is mijn tweede thuis. En of ik nou in Macedonië speel of in Schotland, ik zal er altijd blijven komen.”
Bron: De Gelderlander