Naam: Muslu Nalbantoglu
Geboren: Op 24 november 1983 in Amersfoort. Mijn hele jeugd stond in het teken van voetbal, als we ook maar even de tijd hadden gingen we lekker ballen.
Woonplaats: Amersfoort. Ik woon nog bij mijn ouders.
Partner: Geen.
Clubs: Op mijn vijfde begon ik bij APWC in Amersfoort. Van mijn tiende tot mijn zestiende heb ik bij Ajax gespeeld en daar heb ik veel geleerd. Na een jaartje Elinkwijk ging ik op proef bij NEC. Zij zochten een echte linkspoot. Dat ben ik niet, maar mijn trainer zei gewoon dat ik een linksbenige speler was, een klein leugentje. Toen mocht ik meedoen. Bij NEC zagen ze wel dat ik rechts was, maar blijkbaar ging het zo goed dat ik toch mocht komen. Dit is mijn vierde seizoen bij NEC.
Opleiding: Na de mavo heb ik mijn diploma mbo Internationale Groothandel gehaald. Afgelopen zomer wilde ik beginnen aan de pabo, maar uiteindelijk ging dat niet door omdat ik nog een jaar alles op het voetbal wilde zetten.
Muziek: Ik luister naar bijna alles, maar de Turkse muziek van Tarkan en Mustafa Sandal vind ik het beste. Zij maken echt lekkere nummers.
Karakter: Ik ben een rustige jongen en op zijn tijd in voor een dolletje. Ik kan niet tegen mijn verlies, maar dat is geen slechte eigenschap voor een voetballer.
Uitgaan: Echt een uitgaanstype ben ik niet, want ik hou er meer van om lekker onder familie te zijn. Ik vind het ook altijd apart als ik in de stad weer iemand lazarus de kroeg uit zie komen. Ik drink zelf niet vanwege mijn geloof, maar zonder alcohol is het ook gezellig.
Idool: Jari Litmanen was bij Ajax echt dé man. Hij kon zo onwaarschijnlijk goed positie kiezen en zijn sensationele optredens tegen AC Milan in het seizoen 1994/95 vergeet ik nooit meer.
Film: Gladiator is echt een topfilm.
Boek: De ontvoering van Freddy Heineken was wel boeiend, al heb ik hem nog niet uit. Maar boeken in zijn algemeen vind ik geen bal aan, in mavo 4 heb ik er voor het laatst eentje uitgelezen.
Tijdschriften/kranten: De Spits lees ik altijd bij NEC. En VI vind ik als voetballiefhebber een ideaal blad.
Eten: Iskender Doner met speciale tomatensaus en Turkse yoghurt is heerlijk. Het is in Turkije overigens nog lekkerder dan in Nederland. Het wordt daar met meer liefde gemaakt volgens mij, haha.
Drinken: Elke dag drink ik wel een blikje Red Bull en daarnaast regelmatig Aquarius Orange.
Hobby’s: Tafeltennisen is een leuk spelletje en gamen op de Playstation is altijd cool. Dat laatste die ik vaak met mijn broers en als het kan een paar uur achter elkaar.
Auto: Ik lease een Toyota Corolla van de club. Ik ben niet zo’n autofreak, het belangrijkste is dat ik van A naar B kom.
Trainer: Johan Neeskens en Cees Lok hebben tot nu toe het meest voor mij betekend. Neeskens had zoveel ervaring en bracht dat ook over. Hij had het seizoen af kunnen maken, want de spelers stonden nog voor honderd procent achter hem. Lok is een perfectionist. Hij schenkt aandacht aan iedereen en let werkelijk op elk detail. Dat houd je scherp en in de jaren onder hem ben ik enorm gegroeid.
Hoogtepunt: Afgelopen zomer wilde ik gaan voetballen bij hoofdklasser Spakenburg omdat ik na drie seizoenen in het tweede geen toekomst meer zag bij NEC. Dat ging niet door en vervolgens heb ik nog één seizoen alles op NEC gericht. En met succes, want ik heb inmiddels een basisplaats en een contract tot 2007 getekend. Het is ook lekker om aan Ajax te laten zien dat ik toch wel wat kan.
Dieptepunt: Mijn beenbreuk bij Ajax, vlak voor mijn zestiende verjaardag. Het gebeurde op de training in een duel. En toen ik een paar maanden later fit was, mocht ik vertrekken. Gelukkig heb ik ni geen last meer van die breuk.
Ambitie: Voorlopig moet ik bij NEC mijn spel vasthouden en een belangrijke speler worden. Ik hoop ooit voor een grote club in Istanbul te spelen. Bij voorkeyr bij Fenerbache, dan is mijn droom compleet.
Ugur Yildirim: Ikzelf ben voor het eerst uitgenodigd voor Jong Turkije en daar ben ik eel trots op. Maar Yildirims keuze moet je respecteren. Het was zo extreem lastig voor hem en durf maar eens nee te zeggen tegen Marco van Basten. Ik begrijp de Turkse media wel een beetje. Zij hadden verwacht dat zo’n sterspeler voor Turkije zou uitkomen en daar waren ze trots op. Maar hem een landverrader noemen, dat gaat veel te ver.
Bron: Voetbal International