NEC wil dit seizoen aanklampen bij de vaderlandse subtop. Maar na een hoopvolle competitiestart verloor de ploeg gistermiddag voor de tweede maal op rij verdiend van een concurrent die exact dezelfde ambities koestert. Tegen Utrecht (1 – 0 verlies) bleken de Nijmegenaren vooral aanvallend weer eens veel te onmachtig.
NEC was enkele jaren geleden een club die de ranglijst van de eredivisie opklom met spelers die hun sporen hadden verdiend in Jong Oranje. Helaas voor de Nijmeegse club ontwikkelden de meesten zich niet tot de toppers die ooit in hen verscholen leken te gaan. Sinds de voorbije winterstop probeert NEC zijn hogere Europese doel na te streven door fors te investeren in enkele grote, buitenlandse talenten. De club heeft inmiddels ondervonden dat aan die insteek ook de nodige haken en ogen zitten.
Allereerst blijkt het allerminst eenvoudig om een topper naar De Goffert te lokken. Bij Niedzielan kostte het bloed, zweet en vooral koortsachtig overleg voordat de Pools international bereid was zijn handtekening onder een lucratief contract te zetten. Het is ook veelzeggend dat coach Johan Neeskens al maanden verlegen zit om een andere ’topspits’ die nog altijd niet gevonden is. Potentiële kandidaten zijn vooralsnog óf niet goed genoeg, óf te duur, óf – en dat is nog al eens het geval – eenvoudigweg niet geïnteresseerd in een club als NEC. Extra vervelend voor de Nijmeegse beleidsmakers is dat de twee internationale groeibriljanten die tot nu toe wèl voor De Goffert kozen vooralsnog door uiteenlopende redenen – blessures, interlandverplichtingen of een gebrekkige vorm – sportief nog nauwelijks van toegevoegde waarde zijn geweest voor de Nijmeegse club.
Over Barreto – gisteren tegen Utrecht net als Saïd Boutahar grossierend in foutieve passes – lijkt NEC zich nog geen zorgen te hoeven maken. De Paraguayaan is nog jong en beschikt over een geweldige winnaarsmentaliteit die hem in staat moet stellen op korte of wat langere termijn de harten van de Nijmeegse supporters te stelen. Niedzielan begint op zijn beurt geleidelijk een moeilijker verhaal te worden. Natuurlijk kan de Pools international er weinig aan doen dat hij een fors deel van het voorbije seizoen miste door blessureleed. Maar eenmaal inzetbaar, zoals gistermiddag, doet de aanvaller veel te weinig met het surplus aan kwaliteit dat toch werkelijk in zijn Poolse lijf verscholen gaat.
Tegen Utrecht kreeg de Pool, die in februari voor het laatst scoorde, drie kansen. Eenmaal mikte hij op het lijf van doelman Joost Terol, eenmaal schoot hij over en in de slotminuut ging hij te eenvoudig naar de grond toen Utrecht-invaller Somers hem even bij het shirt pakte.
De Pool speelde ronduit beroerd, maar veel erger, leek nauwelijks bereid genoeg werk te verzetten om voor zijn ploeggenoten alsnog van waarde te zijn. Het sierde Neeskens dat hij zijn spits na afloop nog enigszins in bescherming nam – ‘Andrzej oogde nog niet scherp’ – al moest ook de coach erkennen dat de aanvaller veel te weinig uit zijn kwaliteiten haalde. “Je mag van zo’n jongen inderdaad meer verwachten. Hij mag best ook wat meer werk verzetten. Zeker ook in de omschakeling. Twee keer kopte Denneboom goed door maar staat hij op 25 meter afstand.”
Niedzielan solliciteerde gisteren opzichtig naar een wissel, maar die was voor Neeskens eenvoudigweg niet voorhanden. Al na veertien minuten had de coach zijn enige beschikbare reserve-aanvaller Alexander Prent in het veld moeten brengen voor de geblesseerd uitgevallen Peter Wisgerhof. Het tweespitsen-systeem van NEC veranderde vanaf dat moment in een variant met drie aanvallers. Kansen bleven ook daarna bijzonder schaars bij NEC dat achterin de boel redelijk tot goed op orde had. Pothuizen dwong met een kopbal Terol tot het uiterste en Prent vond eveneens die doelman op zijn weg.
Utrecht – dat tien minuten voor tijd Zuidam met rood zag vertrekken – kreeg eveneens nauwelijks mogelijkheden. Douglas mikte voor rust op de lat boven Gentenaar, de doelman die iets eerder een kopbal van Stefaan Tanghe op de voor hem bekende sublieme wijze uit de hoek tikte. Uiteindelijk was het Hans van de Haar die na 52 minuten knap de beslissende 0-1 binnenprikte. Het balverlies werd geleden door Niedzielan.
Bron: De Gelderlander