Vandaag berichten diverse media dat onze Poolse topaankoop in een televisieprogramma in zijn vaderland aangegeven heeft dat de transfer nog niet afgerond is en hij nog twijfelt of hij wel gaat tekenen. Tegelijkertijd meldt NEC op haar website dat de officiële documenten binnen zijn en niets een transfer dus in de weg staat. Het geheel geeft mij een nare smaak in de mond.
Ik heb het gevoel dat er een flink aantal mensen (club, speler, makelaar) is dat veel geld aan de transfer gaat verdienen en dat ook als belangrijkste drijfveer achter de gehele overgang ziet. Nog geen moment heb ik de indruk gehad dat Niedzielan graag voor NEC wil spelen. Waarom zouden wij dan wel graag willen dat hij komt?
Misschien is het ouderwets, maar ik heb sowieso moeite met de huidige mentaliteit van spelers als het gaat om loyaliteit naar hun club (lees: publiek). Onder de noemer “het is voor ons ook maar werk” en “wij moeten ook ons geld verdienen” is het mode om loyaliteit ondergeschikt te maken aan geld. Voetballers zien zichzelf graag als normale werknemers maar vergeten dat deze vergelijking totaal mank gaat. Ik ken geen enkel ander Nijmeegs bedrijf waarvan de werknemers na een puik jaar in een bus worden gezet om vervolgens door een enthousiaste menigte op Kelfkensbos te worden onthaald.
Dat de ene speler (Björn “lijstje” van der Doelen) deze emoties wat beter inschat dan de ander (Patrick “ik blijf” Pothuizen) kan nauwelijks verhullen dat als puntje bij paaltje komt alle voetballers kiezen voor geld. Ergens wel begrijpelijk, maar voor ons supporters wel pijnlijk. (pol)
