NEC moest zaterdagavond zijn meerdere erkennen in een ploeg die domweg beter was. De Nijmegenaren speelden, zeker nadat er weer was overgeschakeld naar een systeem met drie echte spitsen, heel behoorlijk, maar hadden in AZ een tegenstander die dit seizoen heel weinig gaat verliezen: 1-2.
Co Adriaanse was weer helemaal in zijn element, zaterdag in De Goffert. Na de wedstrijd legde de trainer van AZ omstandig uit waarom hij blij was met de tactiek die zijn collega Johan Neeskens had gekozen. “We hadden NEC twee keer bekeken en ik had eigenlijk verwacht dat ze net als tegen Willem II met drie spitsen zouden spelen. Maar op het formulier stonden vooral middenvelders en verdedigers. Toen bleek dat Niedzielan niet kon spelen, verwachtte ik twee spitsen met daarachter Boutahar in een ruit. Dan hadden wij een probleem gehad, want waren onze backs vrij gekomen.”
NEC speelde niet in een ruit, maar met Boutahar vanaf rechts als een soort valse spits. Het was de bedoeling dat hij tussen de Alkmaarse linies voor onrust zou zorgen. Het strijdplan werkte niet, vooral ook omdat Björn van der Doelen als rechtshalf de hele tijd het centrum opzocht, waardoor Boutahar terug moest en de rechtsback van AZ, Tim de Cler, alle tijd en ruimte kreeg om op te bouwen.
“Maar Co heeft makkelijk praten”, zei Johan Neeskens na afloop. “Als ik met een ruit op het middenveld ga spelen, lopen ze er aan twee kanten overheen.”
De trainer van NEC had gelijk. AZ heeft gewoon betere spelers dan die van NEC. De Nijmeegse ploeg heeft aardige spelers, AZ heeft hele goede. En geen vijf of zes, nee, wel dertien of veertien. Op de Alkmaarse bank zaten zaterdag spelers als Joris Mathijsen, Ali Elkhattabi, Robin Nelisse en Barry van Galen.
Het surplus aan kwaliteit bleek vooral voor rust. Dat het overwicht slechts werd uitgedrukt in één doelpunt was een klein wonder. Het snelle schot was van Denny Landzaat, de dekkingsfout van Rob Wielaert.
De NEC-trainer greep, geheel tegen zijn gewoonte, nog voor de rust in. Van der Doelen, ook nog eens geblesseerd geraakt, ging naar de kant, Alexander Prent kwam. NEC ging met drie echte spitsen spelen en meteen bleek dát de enige juiste tactiek om AZ mee te kunnen bestrijden.
De Alkmaarse raspaardjes hadden het ineens moeilijk met het vroeg druk gevende NEC. Al bleek nog voor rust het gevaar van deze offensieve tactiek, toen AZ er razendsnel uitkwam en de Belg Huijsegems de prachtige aanval besloot met een kopbal die net naast ging.
Na rust ging NEC dapper verder en was de ploeg dicht bij de gelijkmaker. Een voorzet van Denneboom viel op de lat, Demouge kopte een vrije trap van Boutahar naast en een schot van Denneboom werd geblokt.
Net toen de thuisploeg aan wilde zetten voor een slotoffensief, besliste AZ de wedstrijd. Perez stond in een onmogelijke positie (met zijn rug naar het doel en Ebbinge op zijn hakken) maar wist toch te draaien en te scoren. Daarmee werd de goede wedstrijd van de verdediger van NEC ineens een slechte, want het doelpunt had nooit mogen vallen.
Het was te prijzen dat NEC ook na deze tegenslag door bleef vechten. Een minuut voor tijd leek de beloning in de vorm van een eretreffer te komen, maar Henk Timmer tikte de goede kopbal van Demouge knap uit zijn doel. In blessuretijd viel het doelpunt alsnog. Demouge, die sterk speelde, kopte de bal naar Denneboom, die al zijn derde treffer van het seizoen maakte.
Neeskens vond dat de uitslag de klasse van AZ niet goed weergaf. “Het is een vertekend beeld. Zij waren zestig minuten lang beter. Daarom kan ik ook niet ontevreden zijn. AZ heeft een hele goede ploeg, die ik mee zie doen om de derde plaats.”
Bron: De Gelderlander