Dankzij een galavoorstelling tegen Utrecht herwon NEC het krediet van de achterban. Zaterdag werd alle goodwill alweer verspeeld en staken Nijmeegse fans van woede zelfs een spandoek in de fik. Verliezen van Zwolle (2 – 1), dat valt echt niet meer te verteren.
Het was de wereld op zijn kop. Hennie Spijkerman, de man met de minst begerenswaardige trainersbaan in het Nederlandse profvoetbal, deelde zaterdagavond massaal handtekeningen uit aan Zwolle-fans die zich rond hem verdrongen. Sinds Spijkerman zijn ambt – en daarmee een zekere degradatie uit de eredivisie – aanvaardde, voelde hij zich nooit zo geweldig als zaterdag. Met grote dank aan NEC dat verviel in een traditie waarmee de club definitief dacht te hebben afgerekend: het bieden van ontwikkelingshulp aan ploegen wier honger naar punten het allergrootst is.
Verliezen van Zwolle. Het werd eigenlijk niet meer voor mogelijk gehouden dat ’t dit seizoen nog een ploeg zou overkomen. Het slechtste dat de eredivisie te bieden heeft, loopt al maanden rond in de hoofdstad van Overrijsel. En als zo’n formatie verdiend wint, staat vast dat de opponent er die dag een schandelijke vertoning van moet hebben gemaakt.
En dat was exact wat NEC zaterdagavond na rust deed. ‘Uiteraard’ ging het pas in de tweede helft fout. Tot de pauze was er, naar goed Nijmeegs gebruik, niets aan de hand. NEC was de bovenliggende partij, kwam via een afstandschot van Bjorn van der Doelen keurig op 1-0 en voetbalde, ondanks een tekort aan kansen, best vermakelijk. Dennis Gentenaar kreeg in de Zwolse kou nauwelijks iets te doen, maar twee rake schoten (73ste en 79ste minuut) van huurling Takak bleken uiteindelijk voldoende voor de tweede (!) overwinning van Neerlands nummer laatst.
Na afloop van de ontluisterende nederlaag was Johan Neeskens opmerkelijk mild. Terwijl zijn spelers ruiterlijk erkenden dat dit verlies een regelrechte schande was, zei de NEC-trainer: “Ik kan niet zeggen dat er geen passie was. We hebben vier opgelegde kansen gekregen en als je die niet maakt, krijg je het deksel op de neus.” Een uitleg die tegen ploegen als Ajax, PSV en Feyenoord hout snijdt, maar waarmee je tegen Zwolle absoluut niet wegkomt. De Nijmegenaren riepen het onheil volledig over zichzelf af door na de 1-0 veel te nadrukkelijk achterover te leunen. De ploeg hoopte nog op een geniale ingeving van Andrzej Niedzielan, maar die zat deze avond in de tas bij de Portugees Almeida.
Na de show tegen Utrecht, een week eerder, werd in Nijmegen door optimisten weer voorzichtig uitgerekend hoe groot – of hoe klein – het gat met de Europese plaatsen eigenlijk is. Na zaterdag is NEC helemaal terug bij af en moet de club oppassen dat de lovenswaardige ambities die het uitademt – wat vaker meedoen om Europees voetbal – niet als een boemerang in het gelaat terugkeren. Een bvo die de lat voor zichzelf steeds hoger legt en miljoenen in spelers investeert, kan erop wachten dat in tijden van tegenvallende resultaten de kritiek en het cynisme heviger dan ooit zullen losbarsten.
Ook Johan Neeskens zal dat beseffen. De coach beslist vandaag over de aanbieding – die financieel een stuk lager ligt dan de trainer in eerste instantie voor ogen had – die de Nijmeegse werkgever hem donderdag deed. Zaterdag beweerde Neeskens dat de blamage in Zwolle van geen enkele invloed zal zijn op zijn uiteindelijk beslissing.
Toch is na de 2-1 nederlaag de vraag meer dan ooit gerechtvaardigd of het wel wijs is voor beide partijen om met elkaar door te gaan. Na drie jaar groei, voorspoed, progressie en successen staat NEC al maanden volledig stil. Drie seizoenen lang haalde Neeskens het maximale uit de mogelijkheden van zijn ploeg. Deze jaargang het minimale.
Bron: De Gelderlander