Kezman is een topspits, zonder twijfel. Veel supporters van andere clubs zouden graag zo’n speler erbij willen hebben. Uit pure jaloezie werd hij door supporters voor van alles en nog wat uitgemaakt. En was het Kezman zelf niet, dan was het wel zijn moeder.
Eigenlijk vond ik dat best sneu voor hem, want die spreekkoren sloegen nergens op. Tot gisteravond.
Meneer Kezman, die de hele wedstrijd geen enkel spreekkoor gehoord had, stak na de goal zijn middelvinger op naar het NEC-publiek.
Mijn respect voor de voetballer Kezman is tot op het nulpunt gedaald. Ik heb vanaf nu geen enkel medelijden meer met deze arrogante speler die zo “lief” over wil komen voor de camera! (ble)