NEC geeft drie punten uit handen

NEC-FC Groningen (2-0) 2-3
28. Demouge 1-0
31. Hersi 2-0
46. Van Gessel 2-1
50. Pinas 2-2
62. Van Der Linden 2-3

 Peter Oskam
 12.500 (100 NEC-supporters)
 Zonneveld (NEC) & Matthijs (Groningen)

NEC
Dennis Gentenaar, Peter Wisgerhof, Rob Wielaert, Arjan Ebbinge, Jeffrey Leiwakabessy (67. Fabian de Freitas), Resit Schuurman, Dejan Govedarica, Youssouf Hersi, Mike Zonneveld, Frank Demouge (74. Jarda Simr), Dennis de Nooijer (82. René van Rijswijk)

FC Groningen
Roy Beukenkamp, Kurt Elshot, Antoine van der Linden, Melchior Schoenmakers, Mathias Florén, Paul Matthijs, Arvid Smit, Hugo, Sander van Gessel, Glen Salmon (82. Rolf Landerl), Brian Pinas (90. Martin Drent)


Hepudanouook?

 


Dat je van ongeloof van je stoel rolt, wanneer je ziet dat NEC binnen een kwartier een 2-0 voorsprong tegen Groningen ziet veranderen in een 2-3 achterstand? De laatste keer dat Groningen een uitwedstrijd wist te winnen en drie doelpunten maakte, moet voor de oorlog zijn. Dat NEC uitgerekend tegen zo?n ploeg de drie punten weggeeft, is tekenend voor de algehele zwakte in het elftal en de technische staf.


 


Het begin van de wedstrijd gaf nog enige hoop. Er werd hard gewerkt en Groningen kreeg weinig gelegenheid om er uit te komen. Kansen voor NEC waren er echter niet, maar desondanks gaf het veldspel reden tot gematigd optimisme. De twee doelpunten kwamen eigenlijk uit de lucht vallen. Immers, er werd gescoord uit een hoekschop, hetgeen ook een flinke tijd geleden is. Nu is het zo, dat ik gewoontegetrouw bij een hoekschop weer rustig achterover leun op mijn stoeltje, wetende dat de kans op succes tamelijk gering is. Tot mijn grote verrassing viel de bal pardoes bij Demouge voor de voeten, die hem zonder veel moeite het doel kon inschuiven. Ik was zo perplex dat ik vergat te juichen.


De 2-0 zag ik gelukkig wel op tijd aankomen en op dat moment stond ik er dan ook helemaal klaar voor om mijn armen in de lucht te gooien. Een 2-0 voorsprong bij rust is dan ook een weelde die je zelden in De Goffert ziet. Het is een leuke quizvraag om op te zoeken wanneer dat voor het laatst te vieren was. Het zal dan ergens net na de oorlog geweest zijn.


 


In de rust en eigenlijk voor de wedstrijd al, maakte ik een geintje over het uitcomplex van Groningen en dat het toch wel heel apart zou zijn, wanneer uitgerekend in deze wedstrijd voor de Groningers de ban gebroken zou worden. Het was achteraf de goden verzoeken. Je rekent er natuurlijk niet op dat de spelers zo dom en onbenullig zijn, om na de zeperd in de tweede helft tegen ADO, nu opnieuw in het tweede bedrijf voor schut te gaan. Toch was het wederom het geval. Binnen vier minuten stond je voor de zoveelste keer compleet voor gek. Is het meestal Ebbinge die in de fout gaat, nu was het tot twee keer toe Wisgerhof die stond te prutsen en rechtstreeks verantwoordelijk was voor de tegengoals. Dit overigens in eendrachtige samenwerking met Schuurman, Wielaert en Zonneveld.


 


Deze lekke zeef achterin gaat je dit seizoen de kop kosten. Bij alle tegenstanders zijn de zwakke plekken bij NEC inmiddels overduidelijk bekend en iedere tegenstander maakt er maar al te graag gebruik van. De technische staf blijft echter de kop in het zand steken en volhardt in de huidige samenstelling van de verdediging. Neeskens kan inmiddels niet meer anders, want hij heeft Ebbinge naar De Goffert gehaald en hij heeft Wisgerhof tot rechtsback gebombardeerd. Looijen en Visser mogen zich persoonlijk aanrekenen dat zij meenden, dat Wielaert wel zonder de steun van Hesp zou kunnen. Wekelijks wordt duidelijk gemaakt, dat dit grove en dure fouten zijn.


 


Op het middenveld loopt Zonneveld te spelen dat hij de spelbepaler is. Spelbepalend is hij zeker, maar dan in negatieve zin. Een bal snel doorspelen en dan vooruit is meestal teveel gevraagd. Hij blijft een beetje keren en draaien en bewijst op geen enkele manier dat hij toekomst heeft. Met Wielaert en de falende Wisgerhof was Zonneveld met afstand de zwakste speler. Zoals de zaken er nu voorstaan zou NEC er goed aan doen om hem niet meer op te stellen. Hij heeft geen enkele inbreng, pakt weer een domme gele kaart en is met zijn gedachten waarschijnlijk bij een andere club. Dan liever Simr, die niet slecht inviel en hopelijk wel wil strijden voor de ploeg.


 


De wissels van Neeskens waren weer onbegrijpelijk. Een half uur lang vlogen de vuurpijlen van achteruit naar voren, maar dan wordt De Nooijer naar de kant gehaald en Hersi in de spits gezet. Neekens weet het ook niet meer, kan de spelers niet 90 minuten scherp in het veld krijgen en is in drie jaar niet in staat gebleken een alternatief tactisch concept te laten uitvoeren. Ondertussen klaagt hij dat hij het met dit materiaal moet doen, maar vergeet dat hij het spul zelf gehaald heeft.


 


Ondertussen heb je pas één keer thuis gewonnen en moeten Ajax, PSV en Feyenoord nog komen. In deze vorm wordt je door PSV de komende wedstrijd met grote cijfers afgeschoten. De afgelopen drie jaar hebben we ons rijk gerekend, maar met dit spelpeil en deze beperkte voetballers, moeten we weer gewoon ouderwets gaan vrezen voor nacompetitie en blijf je zo spelen, dan kan het allemaal nog veel erger worden. Niets lijkt de vrije val van deze ploeg nog te kunnen stoppen. Ik kan wel huilen.


 


Hepudanouook?

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.