BREDA – Bij NAC valt deze dagen het ene na het andere lijk uit de kast. Het enige dat in Breda nog springlevend is – de spelersgroep – slaagde er tot overmaat van ramp zaterdag weer niet in een zwakkere opponent de doodsteek te geven. NEC overleefde. Dankzij vechtlust, ’n wel erg defensief systeem én Gentenaar: 0-0.
De een noemde het ultra-defensief voetbal, de ander professioneel en realistisch. Feit is in elk geval dat NEC zich zaterdagavond in Breda na 94 minuten van hartstochtelijke strijd en vooral verdedigen staande hield op een plek waar doorgaans menig BVO kapot wordt gespeeld. Met vier punten uit drie wedstrijden – waarvan twee bijzonder lastige uitduels – ligt de Nijmeegse formatie, cijfermatig althans, keurig op schema.
De defensieve houding van NEC valt nog te verklaren in kolkende stadions als die van Feyenoord en NAC. Toch moeten de Nijmegenaren ervoor waken dat zij zich dit seizoen niet te snel een bijzonder verdedigend keurslijf laten aanmeten. Tegen kwalitatief mindere tegenstanders doet NEC er verstandig aan aanzienlijk meer lef te tonen. De Nijmeegse selectie herbergt tegenwoordig nu eenmaal voldoende kwaliteit voor een gezonde portie aanvalslust.
In Breda speelde ‘spits’ Frank Demouge als een veredelde middenvelder. Toegegeven, grotendeels door het overschot aan Nijmeegs balverlies en de constante druk van de thuisploeg, maar ook omdat NEC bij voorbaat de insteek leek te hebben gekozen vooral de ‘zaak’ dicht te willen houden. Met één spits – De Nooijer – en een middenveld dat voortdurend werd overlopen, viel er voor de Nijmegenaren in Breda weinig te halen.
Op een aardige Nijmeegse openingsfase na, was het beeld van de wedstrijd eentonig. NAC viel aan, NEC verdedigde. Dat de logische Bredase 1-0 uitbleef hadden de hardwerkende maar veel te onrustig acterende Nijmegenaren vooral te danken aan Dennis Gentenaar. De doelman stond vorig seizoen al persoonlijk garant voor minimaal een punt of acht. Zaterdagavond sleepte hij zijn ploeg er op cruciale momenten opnieuw doorheen. De onophoudelijk dreigende Bart van den Eede moet bijkans gek zijn geworden van Gentenaar die in de dertigste en 72ste minuut fabuleus een Belgisch doelpunt verijdelde. Eenmaal kreeg de NEC-doelman op de doellijn de broodnodige assistentie van Peter Wisgerhof.
En dus kreeg NAC voor de derde keer op rij niet de zege die het verdiende. Pijnlijk voor de man wiens hoofd deze dagen toch al overloopt van de zorgen. Via de media hadden NAC-trainer Henk ten Cate en zijn spelers een dag eerder vernomen dat de schuld die de langs de afgrond balancerende club heeft niet ruim vier maar tien miljoen euro bedraagt. Inmiddels is het hoge woord van de voorzitter eruit: NAC zal als de wiedeweerga spelers moeten verkopen.
“Natuurlijk is de huidige situatie van invloed op mijn spelers”, verzuchtte Ten Cate. “Ook zij maken zich zorgen over hun toekomst. Gelukkig heeft het publiek zich deze avond fantastisch gedragen. Ik heb geen spreekkoor gehoord. Dat had ook anders kunnen aflopen. We hebben tegen NEC in elk geval geprobeerd de zorgen te vergeten. Frustrerend is alleen dat we na drie wedstrijden pas evenzoveel punten hebben, terwijl we op ‘negen’ hadden moeten staan. We scoren veel te weinig.”
Naast Ten Cate zat een man met andere gevoelens. Natuurlijk kon Johan Neeskens na afloop niet anders dan de vechtlust van zijn manschappen loven. Maar over het vertoonde spel kon hij onmogelijk tevreden zijn. “Er was te weinig rust in de ploeg. We leden veel te snel balverlies waardoor we voortdurend gedwongen werden te verdedigen.”
Bron: De Gelderlander