Frans Janssen scoort winnende treffer twee minuten voor tijd
Uiteindelijk hield NEC gistermiddag dan toch twee punten over aan de confrontatie met Willem II, .maar lang zag het er naar uit dat de Tilburgers op 0-0 zouden finishen. Precies twee minuten voor tijd zorgde Frans Janssen echter voor gerechtigheid door met een vlammende uithaal het eerste en enige doelpunt van de wedstrijd te maken.
Gerechtigheid, omdat NEC vooral in de eerste helft Willem II gedurende 45 minuten met de rug tegen de muur zette, maar vreemd genoeg slaagde de ploeg van Pim van de Meent er niet in om dit overwicht in doelpunten uit te drukken.
Pim van de Meent over die periode: “Juist dan heb je net dat beetje geluk nodig om te scoren, maar dat zat er dus vandaag niet in. Maar je hebt het weer kunnen zien dat deze ploeg kan voetballen, hé. En ook in zo’n wedstrijd komt het er dan toch uit. Zo’n doelpunt twee minuten voor tijd. Dat dwing je toch af.”
Verkerk
Desalniettemin hebben veel van de 2.500 toeschouwers het winnende doelpunt van Frans Janssen niet meer mogen meemaken. Teleurgesteld waren ze al naar huis gegaan, omdat niets er nog op wees dat Willem II door de knieën zou gaan. Juist het laatste half uur ontworstelden de bezoekers zich aan de druk van NEC en werd de uitstekende doelman Verkerk veel minder op de proef gesteld dan in de eerste helft.
Een eerste helft overigens waarin NEC de zaak allang had moeten beslissen. De voorste linie stoorde dat het een lieve lust was én Willem II, dat zich overigens bij voorbaat al massaal had teruggetrokken, kwam geen moment aan normaal uit-verdedigen toe. Doelrijpe kansen konden niet uitblijven, maar gescoord werd er niet. Of zoals een supporter het in de rust treffend uitdrukte: “Voetballen kunnen ze wel, maar als ze in de buurt van dat hokje komen, worden ze helemaal zenuwachtig.”
Frans Janssen, weer eens met de tond uit de mond,
heeft uitgehaald voor de winnende treffer.
Tijd
Al na vijf minuten moest doelman Verkerk voor de eerste keer gestrekt naar de hoek na een schot van Anton Janssen, terwijl hij twee minuten later alle zeilen moest bijzetten om Sjje Visser na een lange run op andere gedachten te brengen. Opnieuw dus geen doelpunt, maar dat leek een kwestie van tijd. Allengs werd echter duidelijk dat er heel wat zou moeten gebeuren eer er gescoord zou worden. Hoekman schoot na een prima interventie van Vievermans in vrije positie roekeloos over en luttele minuten later was Verkerk met de vuisten paraat om een spetter van diezelfde Hoekman onschadelijk te maken. Na een schot van Frans Janssen was Verkerk in de 20e minuut minder bij de les, maar toen Grim de terugspringende bal wilde intikken, werd de Groesbeker door op hol geslagen verdedigers van Willem II pardoes onder de voet gelopen.
Naarmate het doelpunt echter uitbleef ging NEC gehaaster spelen. De vloeiende combinaties van het eerste half uur stokten steeds vaker al bij het tweede station, maar Willem II weigerde om de defensieve stellingen te verlaten. Slechts twee spitsen, Van Gils en Bakker, bleven consequent voorin, waardoor NEC ook tijdens die mindere periode geen moment in gevaar kwam. Scheidsrechter Luinge stelde op eigen gezag de rust twee minuten uit en in die tijdspanne leek NEC alsnog te gaan scoren.
Rollertje
In de 46e minuut ontving Anton Janssen in vrije positie de bal van middenveld-regisseur Michel Mommertz maar alleen voor Verkerk produceerde de man uit Beneden-Leeuwen slechts een onschuldig rollertje. Een minuut later ging het veel beter met Frans Janssen, maar tot ontseltenis van de Groesbeker ketste de bal via de binnenkant van de paal in de handen van de opgeluchte Verkerk.
In de rust wisselde trainer Notermans Haatrecht voor Rob Soffers, die in ieder geval voor meer agressiviteit op het middenveld zorgde. Grim dolde nog wel even met zijn vaste bewaker Cohen, maar haalde vervolgens zo onbesuisd uit dat de schoonheid van de voorbereidende actie verbleekte. Daarna brak echter de periode van Willem II aan. En onmiddellijk bleek ook dat de ploeg juist aanvallend prima uit de voeten kan.
Vooral Wannie van Gils ontpopte zich als een levensgevaarlijke spits, die met een beetje meer geluk de boel compleet op z’n kop had kunnen zetten. In de 60e minuut brak Rob Soffers op rechts prima door, maar zijn voorzet was voor Van Gils vervolgens net iets te hard om bekroond te worden. Even later was Van Gils opnieuw kansrijk, maar opgelucht kon Nico Hanssen de bal oprapen, nadat de spits het leder van z’n borst had laten springen.
Spitsuur
Pim van de Meent wisselde vervolgens de zieke Mommertz voor Hasselbach, die de plaats van Frans Janssen in de spits overnam. Janssen verhuisde naar het middenveld, waar Aalbers inmiddels de taken van Mommertz had overgenomen. Beter werd het er echter niet op. Tien minuten voor tijd ontsnapte NEC zelfs aan een achterstand. Visser en Selbach wilde de bal in eigen strafschopgebied in eendrachtige samenwerking wegwerken, waardoor Dijkstra ineens kon uithalen. Hanssen zeilde wel door zijn kooi, maar was kansloos geweest op de inzet, die nu echter rakelings naast vloog.
Middels een slotoffensief trachtte NEC de 0-0 weg te werken. Pim van de Meent wisselde Hoekman voor Van Rossum en Willemse verscheen in de spits.
Het gecreëerde spitsuur voor Verkerk sorteerde uiteindelijk toch het gewenste effect. Grim bracht de bal met een boog in net strafschopgebied, waar Frans Janssen volkomen vrij kon aannemen. Zonder zich te bedenken haalde de nummer tien verwoestend uit en was Verkerk kansloos op de bal die snoeihard onder de lat verdween.
NEC: Hanssen, Willemse, Visser, Selbach, Vievermans, Aalbers, Mommertz (Hasselbach), Anton Janssen, Grim, Frans Janssen, Hoekman (Van Rossum).
Willem II: Verkerk. Van der ven. Hoofs, Buslo, Cohen, Feskens, Ton Sotters. Dijkstra, Van Gils, Haatrecht (Rob Sotters), Bakker.