NEC snakt zo langzamerhand weer naar succes. De winterstop waarin de spelers zich in de Alpensneeuw gaan wagen op de lange latten, komt voor de Nijmegenaren als geroepen, om alles eens op een rijtje te zetten.
”Zo kan het niet langer”, bracht drie weken geleden voorzitter Bergamin naar voren, nadat NEC van FC Den Haag had verloren. Of die woorden werkelijk positief effect hadden op de spelers, is de vraag. Ten koste van de Katwijkse amateurs van Quick Boys werd in het kader van de nationale bekerstrijd in ieder geval met 4-2 gewonnen, maar gisteren liet men in Roosendaal toch weer onnodig een punt liggen bij RBC, 1-1.
Meer inzet
Nog een geluk dat de confrontatie met de Brabanders niet meetelde voor de rangschikking van de derde periode. Wil NEC zich volgend jaar alsnog van een derde of vierde periodetitel verzekeren, dan zal er met nóg meer inzet en variatie dan voorheen gespeeld moeten worden. Het veldspel mocht er ook gisteren op de goed bespeelbare, ijs- en vorstvrije mat wezen, maar wanneer eenmaal het strafschopgebied van de tegenstander werd bereikt, haperde de machine op alle fronten.
Ook trainer Pim van de Meent was het niet ontgaan, dat hij tot op heden over de minst productieve voorhoede van het Nederlands betaald voetbal beschikt (nu pas 16 doelpunten voor). Niet voor niets werd van de Barcelona-opbrengst Dick Jol aangetrokken, maar vooralsnog weet de hoekige spits uit Scheveningen niet te imponeren. Alleen met lichamelijk geweld komt NEC er niet, en de manier waarop een Ron de Groot de bal soms verspeelt, geeft te denken.
Kerstrapport
De enigen, die na de vertoning van gisteren toch met een dikke voldoende op het kerstrapport oud en nieuw mogen gaan vieren, zijn voornamelijk in de achterhoede te vinden. Dick Mulderij en Peter Selbach stonden weer op scherp, en alleen Frans Janssen kon zich qua vorm meten met deze defensie-specialisten. Frans Janssen speelde vlak achter de voorhoede soms de sterretjes van de hemel, maar zijn schoten misten alle richting, of hadden een gebrek aan kracht.
Niettemin was het juist deze Frans Janssen die NEC op slag van rust aan een voorsprong hielp. Vievermans zette, na een pass van Anton Janssen hoog voor, Frans Janssen nam de bal direct op de pantoffel, en RBC-rechtsback Marijn van Dijk produceerde in opperste paniek een eigen doelpunt, 0-1.
Ruggesteuntje
Je kon daarna wel raden, dat NEC het tegen de tot dat moment armetierige Brabanders nog moeilijk zou krijgen ook. RBC speelde nu richting overvolle tribunes, wat voor de thuisclub een aardig ruggesteuntje betekende. Nadat Frans Janssen geblesseerd het veld ruimde voor invaller Henk Grim, trok RBC het spel definitief naar zich toe.
Alles en iedereen werd door trainer Tinie van Vugt naar voren gedirigeerd, en warempel, op het scheiden van de markt wierp deze spelwijze zijn vruchten af.
NEC tuinde er weer eens ouderwets in, en liet zich onder de voet lopen. De eerder zo ongelukkige Van Dijk nam de hoekschop voor zijn rekening, Johan Molenaar kopte door, en invaller Addie Gorree knalde op een perfecte manier raak. De verbouwereerde doelman Wim van Cuyk, door Van de Meent weer boven Ben Klein-Goldewijk verkozen, was kansloos.
Geen hond
NEC snakt naar succes. De club lijkt bij het aanhouden van minderwaardige prestaties ten dode opgeschreven; geen hond die anders nog de Goffert zal opzoeken. De Nijmegenaren hebben op dit moment drie troeven in handen: twee periodetitels, én de pas nog lucratief gebleken bekerstrijd.
Voor NEC betekent de jaarwisseling zoiets als uithuilen en opnieuw beginnen. Daarna zal men met een hernieuwd élan bekertegenstander DS’79 op 8 januari tegemoet dienen te treden. Ook Vitesse moet een week later op een nederlaag getracteerd worden, wil men de NEC-trein terug op het juiste spoor krijgen.
RBC-NEC 1-1 (0-1)
45. Frans Janssen 0-1
90. Addie Gorree 1-1
Scheidsrechter: Severein