Zaterdag heb ik een blind date.
Het is niet mijn eerste blind date
en toch voelt het deze keer anders.
Waarom schrijf ik hierover, is dit niet te persoonlijk,
vraag je jezelf misschien af.
Ik schrijf dit omdat ik weet dat ik niet de enige ben
want jij hebt zaterdag namelijk ook een blind date.
Vertel me, voelt het voor jou deze keer ook anders?
Heb jij, terwijl je haar nog niet eens gezien hebt,
ook van die kriebels in je buik?
Verwacht jij er deze keer ook zo veel van?
We zijn niet altijd verwend geweest.
Onze blind dates waren niet altijd de knapsten.
Althans….dat is wat de buitenwereld er van vond.
Wij werden gewoon hopeloos verliefd.
Ze was echt ons type.
Het kon ons niet schelen wat de rest van haar vond.
Wij waren trots op haar want wij zagen haar schoonheid.
En het kon ons niet schelen dat we werden uitgelachen
als we samen met haar liepen.
Voor ons was ze de mooiste,
zij was ons alles.
En dus gingen we elk jaar weer fluitend naar een volgende blind date.
Want we wisten wie ze was en wat we ongeveer kregen.
En toch kon het gebeuren dat we op een dag
vol verwachting naar een date gingen
en dat bleek dat er een totaal ander type was uitgezocht.
Een type wat eigenlijk niet bij ons, bij NEC past.
Maar daar zaten we vervolgens wel mooi een aantal jaren aan vast.
Maar ook van haar leerden we houden
We probeerden de schoonheid van haar lelijkheid in te zien.
En dus omarmden we haar zoals ze was
en liepen we ook met haar trots rond.
Oude liefde roest niet zeggen ze.
We konden, ondanks onze trouw, de mooiste maar niet vergeten.
En groot was dan ook onze vreugde, toen een aantal jaar geleden,
bij een blind date, onze oude liefde weer opdook.
En de buitenwereld vindt haar nog steeds spuuglelijk.
En dat kan ons nog steeds niets schelen.
Want zij hoort bij ons, zij is onze identiteit.
Dus zullen we haar trots overal dragen.
Ik ga er vanuit dat dit nu niet meer zal veranderen.
Zaterdag hebben we onze volgende blind date.
Dit keer in het jaar dat we 125 jaar oud worden.
Daarom heb ik hooggespannen verwachtingen, kriebels in mijn buik,
ja ik kijk echt ontzettend uit….
naar de presentatie van ons nieuwe wedstrijdshirt.
Oostenrijk
