Wie nu een stukje verwacht over de derby van zondag komt bedrogen uit. Want hoewel wij de laatsten zijn om het belang en de inzet van de derby te relativeren, is er nu een affiche uit het Engelse bekertoernooi komen rollen dat alle andere beladen ontmoetingen reduceert tot kumbayasessies in het park onder het genot van een kopje kruidenthee. Dit is geen wedstrijd, dit is geen derby, dit is geen rivaliteit, nee, het gaat om een treffen tussen twee alter ego’s, tussen twee werelden, die van de poen en het moderne voetbal enerzijds en die van de clubbeleving en de supporters anderzijds (wij zien overigens wel een parallel met zondag).
Waar gaat het om? In een Back to the future-achtig treffen in de tweede ronde van de FA Cup zullen de MK Dons en Wimbledon AFC elkaar als Michael J. Fox 1 en 2 in het aangezicht kijken. Als je het verhaal nog niet kent, wordt het de hoogste tijd je in te lezen, maar in de kern komt het er op neer dat het oude Wimbledon FC als franchise verhuisde naar Milton Keynes en onder de naam MK Dons verder ging, terwijl Wimbledon AFC werd opgericht als culturele opvolger van de oude club.
En dan speel je ineens tegen elkaar, een ontmoeting die vooral bij de supporters van AFC zeer beladen is. Want moet je nu juist wel gaan om je club te steunen of moet je boycotten omdat je met het bezoeken van deze wedstrijd het bestaan van MK Dons erkent, terwijl de voorzitter van AFC de eigenaar van de MK Dons heeft opgeroepen de verwijzing naar WimbleDon uit de naam te schrappen?
Dat is dus een duivels dilemma, sterkte daar met de keuze. Wie er van ons mag winnen moge overigens duidelijk zijn! En dat geldt vanzelfsprekend ook voor komende zondag!