Wie al wat jaartjes bij de club rond loopt, kan zich vast nog wel het kantorengedeelte herinneren van de oude Goffert. Je ging onder een boog door met daarboven het mooie oude logo om vervolgens in een gangetje te komen, waar je aan het einde als in een heuse quiz uit drie deuren kon kiezen. Koos je voor rechtdoor, dan ging je het stadion in. De linkerdeur gaf toegang tot de ruimte van het CBR, waar zenuwachtige kandidaten zaten voor hun autorijexamen en rechts was de deur naar het spelershome. Wie toch maar voor de rechterdeur ging zag links de bar en bij binnenkomst meteen rechts, ja ja daar hing hij dan, ongeveer één bij één meter groot en zo’n 10 cm diep: de vitrinekast.
Wie nu denkt dat die vitrinekast dienst deed als prijzenkast van de club heeft het mis. Qua aantal prijzen had het wel gepast, maar daarvoor was de diepte van 10 cm natuurlijk niet genoeg. Nee, in die kast was de volledige merchandisinglijn van de club te vinden. Een pen, een minidressje, een petje, een mok en natuurlijk de laatste sjaal met matige opdruk. Wilde je iets hebben, dan moest je even naar de bar, daarna wees je bij de vitrinekast één van die topartikelen aan en dan werd dat ergens uit een la onder de bar voor je vandaan getoverd. Niet alleen in het spelershome kon je terecht voor NEC spullen, ook bij de Blokker in de stad hadden ze wat spullen liggen. Vaak net zo simpel als tegenwoordig; een artikel met een logo. Dat logo was dan wel weer veel mooier, dan dat logo van tegenwoordig, dat dan weer wel. Je kon daar ook een NEC single kopen. Je weet wel zo’n mooi rond zwart stuk vinyl voor op je platenspeler. Deze single van Tom Meuwese van het clublied had een speciale plek, namelijk helemaal vooraan bij de kassa. Heel af en toe was er ook op markt in de stad wat te vinden en bij een enkele sportzaak. Voor een wedstrijdkaartje kon je bij de sigarenboer terecht en ook daar waren wat spulletjes te koop. Het was allemaal niet veul en echte wedstrijdshirtjes waren er al helemaal niet, maar ach, met je petje en je dasje was je wel een bijzondere verschijning in de stad, want je moest echt moeite doen om iets van de club te kunnen vinden.
Wie zo gek was om mijn columns te lezen in het Trouwe Honden boekje weet dat ik niet vies ben van een flinke portie nostalgie, maar bij het merchandisebeleid bij NEC anno 2012 komt dat gevoel van nostalgie gewoon spontaan weer terug en waan ik me weer in de tweede helft van de jaren 80. Rond wedstrijden en een paar uurtjes op woensdag kun je terecht in de fanshop die niet veel groter is dan mijn garage. Maar aangezien de meeste mensen werken en je voor het voetbal wel wat beters te doen hebt dan als een legbatterijkip wat spullen te kopen is er gelukkig nog een onlineshop. Althans, dat zou je denken. Door wat conflicten met wat oude partners heeft NEC al het hele lopende seizoen geen online fanshop. Beschamend voor een club op het hoogste niveau. In de stad is nog minder van NEC te krijgen dan vroeger en we mogen nog blij zijn dat er nog één sportzaak in de stad is waar je nog een NEC shirt kunt kopen. Het is echt armoe troef. En dat is gek bij een club waar het zelf armoe troef is. Merchandise bij een club als NEC is geen vetpot. Ga niet denken dat NEC hier vele tonnen aan kan verdienen, maar iedere duizend euro die de club nu extra binnen trekt is mooi meegenomen zou je zeggen. Daarnaast is merchandise ontzettend belangrijk voor het imago van de club. Je kunt goed zien hoe de club leeft in de stad, wanneer je meer dasjes en autovaantjes ziet.
Het is schrijnend om te moeten constateren dat topklasse clubs als De Treffers en Achilles wel een werkende onlineshop hebben. Zoiets moet toch ook bij NEC snel geregeld kunnen worden? Daarnaast is het jammer dat NEC zo inactief is om de middenstand in de regio te betrekken bij de verkoop. Als de eigen fanshop beperkt open is, dan lijkt het mij juist slim om ook de middenstand in de gelegenheid te stellen om NEC merchandise te verkopen. Kom op NEC, trek die extra paar knaken binnen en biedt je eigen supporters de service die je als gerespecteerde betaald voetbal organisatie hoort te bieden! Nostalgie is mooi, maar laat de tijd van die vitrine kast asjeblieft nostalgie blijven.
Sjaak