Ook achter de schermen van NEC wordt hard gewerkt voor de Nijmeegse club. Deze week een interview met stadionmanager Theo van Benthum.
Er mag rustig worden gesteld dat hij onderdeel uitmaakt van het meubilair van NEC Het kan dan ook bijna geen toeval zijn dat hij op dit moment eindverantwoordelijk is voor alle facilitaire zaken bij NEC. De voormalig sportmasseur begon als verzorger van het tweede, maar inmiddels is Theo van Benthum al vele jaren manager Exploitatie Maatschappij De Goffert.
In het bloed
Voor Theo van Benthum is NEC altijd zijn club geweest. Opgegroeid onder de rook van het stadion kwam hij al op vroege leeftijd in aanraking met NEC. Als jochie van tien bezoekt hij samen met een oom voor het eerst in zijn leven NEC, al zit voetbal vanaf zijn geboorte in het bloed. Toen hij in 1987 werd gevraagd om verzorger te worden bij het tweede elftal, was er geen moment twijfel. "Ik ben zelfs nog twee jaar verzorger van het eerste geweest, tot ik in 1996 werd gevraagd om stadionmanager te worden en dat ben ik nu nog steeds", vult Theo aan.
Geen klagen
Samen met zijn trouwe viervoeter Kees en vijftien medewerkers (inclusief vrijwilligers) is Theo iedere dag in of rondom het stadion te vinden. Alles wat met het stadion, De Eendracht en de velden te maken heeft, wordt door hem geregeld.
"Hierover mag gewoon geen klagen zijn, dan voel ik me echt schuldig. In het oude stadion beheerde ik ook nog de catering, maar deze taak is sinds de komst van het nieuwe stadion in 1999 vervallen. Ook voor het veldonderhoud ben ik verantwoordelijk.
Alles moet echt optimaal zijn, zodat de spelers zich volledig kunnen concentreren op het voetbal en de supporters een fijne dag kunnen beleven."
NEC is alles
De stilte die valt als Theo onder woorden probeert te brengen wat NEC in hem los maakt, is veelzeggend. "NEC is eigenlijk alles voor mij", klinkt het uiteindelijk. De Europese uitwedstrijd tegen HSV was zijn mooiste moment. "Ik weet nog dat ik daar stond op het plein in Hamburg en half Nijmegen zag staan, dat was echt een heel speciaal moment. Ook heb ik de wedstrijd in Boekarest nog bezocht, maar de overige Europese wedstrijden niet. Er moet toch iemand op het fort passen."
Plezier
Nog steeds gaat Theo iedere dag met veel plezier naar NEC Samen met zijn collega’s en de spelersgroep probeert hij altijd weer dingen te verbeteren. "NEC is voor mij geen werk, dat is het overigens ook nooit geweest. Daarnaast probeer ik altijd positief te blijven en geloven in een goede afloop. Binnen mijn mogelijkheden zal ik dan ook altijd tot het uiterste gaan", sluit de clubman af.
Clubman en vader in hart en nieren