De Gelderlander van vandaag: NEC-De Graafschap

NEC kan even niet meer kapot
De Graafschap blijft volstrekt kansloos in levendige derby.
Vrijdag had NEC- trai­ner Mario Been nog een slecht voorgevoel. Tegenover zijn assis­tent Ron de Groot sprak hij de vrees uit dat het wel eens hele­maal niks zou kunnen worden te­gen De Graafschap. „Die training. Ik vond het allemaal zo matig. Maar na afloop kwam Jeremain Lens naar me toe. ‘ Trainer, het komt allemaal goed’, zei-ie.” Het was een ontboezeming die Been dit seizoen zelf in de zwart­ste periodes van zijn ploeg weke­lijks ten beste gaf, maar de aanval­ler in vorm kreeg gelijk. Zaterdaga­vond versloeg NEC in een levendi­ge streekderby De Graafschap met 3- 1. Het was de zesde zege dit jaar. In 2008 pakten de Nijmegenaren al twintig punten. Met een gat naar de rode streep van zeven pun­ten en nog zes wedstrijden te gaan, zou je bijna zeggen dat het niet meer mis kan. „Winnen doet zoveel met je”, wist Been.

Bij De Graafschap zullen ze dat be­amen. Op 23 januari won de ploeg van trainer Jan de Jonge voor het laatst. Door de 4-1 van Sparta te­gen Roda JC zakten de Doetin­chemmers gisteren voor het eerst dit seizoen onder de rode streep. „Op deze manier gaat het niet goed. Maar wat er moet gebeuren. Ik zou het eerlijk gezegd niet we­ten,” klonk trainer Jan de Jonge een tikkeltje wanhopig. Been kende het gevoel bij zijn col­lega. Zelf had hij dit seizoen – de laatste maal na de bekernederlaag tegen FC Zwolle – zijn spelers ge­vraagd of ze wel met hem verder wilden. Allemaal hadden ze heftig geknikt. De resultaten waren dan misschien bedroevend, het ver­trouwen in de trainer was ongebro­ken. Net zo goed als Been was blijven geloven in zijn spelers. Zoals Jere­main Lens. „ Omdat het een top­voetballer is met ongelooflijk veel mogelijkheden. En tegelijk is hij de nagel aan mijn doodskist. Zelfs nu het zo goed gaat, moet ik hem achter zijn vodden aan blijven zit­ten.”

Maar, wist hij, de aanvaller betaalt hem dubbel en dwars terug. Zater­dag gooide Lens – na een stroeve start – de wedstrijd een kwartier voor tijd definitief in het slot met een voorzet ‘over de hele’ waaruit Brett Holman de stand met een fantastische volley op 3-1 bracht. Negentig minuten lang was NEC de bovenliggende partij geweest. Na de openingsgoal van Holman (33ste min.) en de 2- 0 van Krisz­tian Vadocz (zijn eerste van het sei­zoen in de 47ste min., dankzij een balvaste Jhon van Beukering), was De Graafschap na de goal van Ni­klas Tarvajärvi heel even terug in de wedstrijd gekomen, maar de 3­1 was nog een magere afspiegeling van de krachtsverhoudingen. En Been? Die roemde zijn elftal. „Op het bord had ik het allemaal nog eens uitgelegd. Waarom El-Ak­chaoui en Sibum op de flanken moesten uitzakken zodat de ruim­te bij Vadocz kwam te liggen. Al­leen, op het bord wint elke trainer. Maar als je gemaakte afspraken op het veld zestien keer terug ziet. Echt, dat is heerlijk om mee te ma­ken voor een trainer.” In december sleepte NEC voor de poorten van de hel nog een gelijkspel weg uit Doetinchem. Zaterdag was alles anders: De Graafschap was kansloos: 3-1.

Muslu Nalbantoglu beslist eind maart
Muslu Nalbantoglu be­slist uiterlijk eind deze maand of hij ingaat op de aanbieding van NEC om voor twee jaar bij te teke­nen. De rechtsback kan ook naar het Turkse Kaiserispor. „Eerlijk ge­zegd ben ik niet erg tevreden over het aanbod van NEC. De komen­de weken gaan mijn zaakwaarne­mer en ik de plussen en minnen op een rijtje zetten. Ik ga op 24 mei trouwen en wil zeker weten dat ik de juiste keus maak.”

Voorlopig gaan ze bij AZ over toekomst van Lens
Been hoopt dat ze in Alkmaar aanvaller nog eens willen verhuren.

In zijn hart hoopt Ma­rio Been dat alle energie die hij dit seizoen in de ontwikkeling van Je­remain Lens steekt zich niet alleen op het veld uitbetaalt, maar ook aan het eind van de competitie als over de toekomst van de AZ-huur­ling een besluit genomen wordt. „Maar in eerste instantie zijn wij daarin geen partij”, weet de trai­ner van NEC. „ Die beslissing ligt bij AZ.”
In Alkmaar hebben ze in elk geval al wel aan Haris Medunjanin laten weten dat die op zoek mag naar een nieuwe club. De aanvallende middenvelder van AZ heeft welis­waar nog een contract tot de zo­mer van 2010 maar voldoet niet meer in de visie van Louis van Gaal. Mede op voorspraak van de trai­ner werd de aan Sparta verhuurde Medunjanin voor deze competitie nog teruggehaald. Maar de gebo­ren Bosniër wist zich niet te onder­scheiden en kreeg nauwelijks speel­tijd. Wat Van Gaal betreft kan Me­dunjanin daaruit zijn conclusies trekken.

Na Kees Luijckx overweegt AZ om ook Jeremain Lens en wellicht Ro­gier Molhoek terug te roepen. Luijckx, die straks als sportambas­sadeur met het olympisch elftal af­reist naar de Spelen in Peking, weet al dat AZ hem weer op zal ei- sen bij Excelsior. Lens mag die hoop ook koesteren, zeker nu hij de laatste maanden bij NEC een sterke periode doormaakt. Daar­voor, bekent Van Gaal, waren de kansen om terug te keren in Alk­maar aanzienlijk kleiner voor de spits die toen niet goed speelde. In het voordeel van Luijckx en Lens speelt bovendien dat ze groten­deels door AZ zijn opgeleid. Of Molhoek ook wordt terugge­haald hangt samen met het herstel­proces van Stijn Schaars. Van Gaal rekent nog steeds op zijn beoogde aanvoerder die al zo lang herstelt van meerdere operaties aan zijn enkel. Pas als die hoop ijdel blijkt en Schaars niet meer terug kan ke­ren op zijn oude niveau komt Mol­hoek in beeld als alternatief. „Het zou mooi zijn als AZ hem nog een jaar wil verhuren. Of nog liever: verkopen”, zei Been, die dan hoopt dat zijn aanwezigheid bij de club er toe doet voor Lens. En dat de club tegen die tijd geld heeft om toe te slaan.

Holman kan niet stoppen met scoren
De mooiste pluim kwam uit de mond van Mario Been. „ Als ik zie welke clubs op zoek zijn naar een nummer 10, en ik zie hoe goed Holman de laatste weken speelt, dan weet ik zeker dat Brett klaar is voor een stapje hogerop. Maar goed, als die clubs dat niet zien, vind ik het ook best. Laat hem maar lekker bij NEC blij­ven.” De Australiër lachte zaterdagavond een beetje verlegen bij het horen van alle complimenten op zijn spel. „ Ach, het gaat de laatste tijd wel lekker. Maar vorig seizoen had ik ook een fase waarin ik aardig voetbalde. Alleen gingen de kan­sen die ik kreeg er toen niet in.”

Holman doelt op zijn doelpunten­eruptie van de laatste weken. Me­de omdat hij lang sukkelde met een enkelblessure, bleef hij in de eerste competitiehelft onder zijn niveau en maakte hij geen enkel doelpunt. Maar sinds de winter­stop houdt hij niet meer op met scoren, tegen De Graafschap teken­de hij alweer voor de nummers vijf en zes sinds de jaarwisseling. Holman dankt zijn productiviteit niet alleen aan het feit dat hij weer helemaal fit is, maar ook aan de ar­beid die hij er buiten de vaste trai­ningstijden in stopt. „De laatste weken oefen ik met Olsson, Wis­gerhof en Pothuizen na de traning nog een tijdje op voorzetten en af­ronden. Dat betaalt zich uit, zo zag je vandaag wel bij de derde goal. Die zat er perfect in. Jeremain Lens zei na afloop tegen me dat ik alleen maar tegen die bal aan hoef­de te lopen. Maar ik moest wel een sprint van zestig meter trek­ken om daar op tijd te zijn.”

‘Beukie’ is ook als aangever waardevol
Velpenaar dik tevreden, hoewel hij ditmaal zelf niet gescoord heeft.
Voor de tweede keer dit seizoen voetbalde Jhonny van Beukering zaterdagavond tegen zijn oude club De Graafschap. Maar behalve de ( meeste) namen en de tenues waren er tussen het duel op De Vijverberg en de ont­moeting in De Goffert nauwelijks overeenkomsten. In Doetinchem mocht een angstig spelend NEC de handjes dichtknijpen dat het een punt pakte. Nog geen drie maanden later speelde de ploeg van Mario Been de Superboeren volledig ondersteboven. „Soms kunnen een of twee veran­deringen het verschil maken”, meent Van Beukering. „NEC heeft ineens een hele sterke ploeg. We spelen elke week in vrijwel dezelf­de opstelling, tegelijkertijd hebben we een sterke bank met jongens die gelijkwaardig zijn aan de spe­lers in het veld. We zijn ook men­taal gegroeid, raken de kluts niet meer kwijt als we op achterstand komen. En op de beslissende mo­menten valt het dubbeltje nu onze kant op. Dat is een kwestie van ge­luk, maar dat dwingen we ook af.”

‘Zoals NEC nu voetbalt, hoeft het voor geen enkele ploeg bang te zijn’

Met een brede lach op het gezicht erkent ‘ Beukie’ dat hij zich van de eerste confrontatie met De Graaf­schap, op 15 december, niet veel meer herinnert. „ Alleen het eerste halfuur. Daarna kwam ik in bot­sing met Keller en ging het licht uit. Ik heb nog tot de pauze door­gespeeld, maar eigenlijk was dat onverantwoord. In de rust wist ik niet meer waar ik was en wat ik aan het doen was. Ik bleek uitein­delijk een zware hersenschudding te hebben opgelopen.” De aanvaring met Keller vormde voor de Velpenaar de opmaat voor een beroerde periode. Als gevolg van de hersenschudding kon Van Beukering in de daaropvolgende weken nauwelijks trainen en keer­de begin januari veel te zwaar te­rug na het korte nieuwjaarsreces. Het moest om die reden een paar duels vanaf de zijkant toekijken. Pas eind januari, in de thuiswed­strijd tegen FC Utrecht, achtte Ma­rio Been de tijd rijp om de spits weer in genade aan te nemen. Het was tevens het begin van een knap­pe serie van zes overwinningen in zeven duels. „Het is niet alleen zo dat we nu de punten pakken, we spelen ook steeds beter, durven nu ook verder van onze eigen goal af te voetballen. Het lijkt wel of alle puzzelstukjes in elkaar zijn geval­len. Met Vadocz en Sibum hebben we twee controlerende spelers op het middenveld en voorin raken Lens, Bobson, Holman en ik steeds beter op elkaar ingespeeld. Zoals NEC nu voetbalt, hoeft het voor geen enkele ploeg in Neder­land bang te zijn.” De clubtopscorer van NEC (acht treffers) was zaterdagavond dicht bij zijn negende. Na ruim een uur spelen draaide hij knap weg bij Mi­chael Jansen en kogelde de bal ra­kelings over de lat. „ Zonde dat die er niet in ging. Maar ondanks het feit dat ik zelf niet scoorde, heb ik denk ik toch wel mijn steentje kunnen bijdragen aan de overwin­ning. En het terugleggen op Va­docz bij het tweede doelpunt geeft mij ook wel een lekker gevoel.”