De Gelderlander van vandaag: NEC-Feyenoord

NEC zakt steeds verder weg
Situatie na nederlaag tegen Feyenoord nog nijpender geworden.

Voor de Nijmeegse aan­hang was er gisteren weinig aanlei­ding voor vrolijkheid bij NEC-Feyenoord (0-2). Alleen het niet zo snuggere deel van de sup­porters begon luid te juichen toen de tussenstanden bij Excel­sior- Ajax (2-1) en VVV-Vitesse (2-0) op het elektronische score­bord verschenen. De anderen be­grepen donders goed dat de situa­tie voor de ploeg van Mario Been nóg nijpender was geworden.

NEC zag VVV drie punten uitlo­pen, terwijl Excelsior op gelijke hoogte kwam. „Ik vind degradatie een vies woord”, aldus Mario Been. „Maar dat we er slecht voor­staan, is duidelijk.” Feyenoord, dat vorig seizoen vier punten aan NEC verspeelde, blijft door de zege volop in de race voor de landstitel. Een kampioenschap zou mooi zijn in het jaar dat de club zijn eeuwfeest viert. Onmoge­lijk is dat niet, gezien de capriolen die PSV, Ajax en AZ zich dit sei­zoen veroorloven. Maar van de an­dere kant: ook de ploeg van Bert van Marwijk is bepaald geen toon­beeld van evenwichtigheid. Dat bewezen de Rotterdammers gisteren in Nijmegen nog maar eens ten overvloede. NEC, dat de basisspelers Jonas Olsson ( ge­schorst), Brett Holman en Jhonny van Beukering ( beiden gebles­seerd) miste, was voor de pauze veel beter. „Ik was blij dat we de rust met 0-0 haalden”, erkende Van Marwijk na de wedstrijd. „ Al kregen wij via Roy Makaay de grootste kans.” De inzet van de spits werd knap gepareerd door doelman Gábor Babos. Na de hervatting trok Feyenoord het laken naar zich toe. Van Mar­wijk verving Georginio Wijnal­dum door Chun-Soo Lee, terug na een korte anti- heimweekuur in zijn geboorteland. De inbreng van de Zuid-Koreaan gaf het spel van de bezoekers een positieve impuls, maar het was toch echt een NEC’er die de bezoekers in het za­del hielp. Lorenzo Davids, nota be­ne de beste man aan Nijmeegse zij­de, speelde vlak na rust te zacht te­rug op Naïm Aarab. Feye­noord- aanvaller Andwele Slory zat er goed tussen, omspeelde doel­man Babos en schoof de bal in de verre hoek. Op de doellijn gaf Jona­than de Guzman het beslissende tikje: 0-1.

De jonge Canadees, die een proce­dure in gang heeft gezet om zich tot Nederlander te laten naturalise­ren, zorgde niet veel later ook voor de beslissing. Theo Lucius haalde vanaf ruim twintig meter uit. Ba­bos kreeg het harde, onderweg even aangeraakte schot niet onder controle, waarna De Guzman twee pogingen kreeg om de bal binnen te tikken: 0-2. De nederlaag tegen Feyenoord, de tiende van dit seizoen, was enigs­zins ingecalculeerd. De andere twee klussen die NEC deze week voor de kiezen krijgt, móeten pun­ten opleveren. Al zal dat niet een­voudig worden. VVV, overmorgen op bezoek in De Goffert, is in vorm. En Willem II, de daaropvol­gende opponent, is hekkensluiter. En daar hebben ze in Nijmegen he­le slechte ervaringen mee.

Gretigheid wint het soms van verstand
Bart van Brakel maakt tegen Feyenoord zijn debuut in basis NEC.

Vrijdag wierp hij een blik op bord en voelde heel even de rillingen over zijn rug lopen. Bart van Brakel las zijn naam. Niet bij de reserves, maar als basisspe­ler voor de wedstrijd tegen Feye­noord. „Begon het bij mij toch te kriebe­len”, zei de middenvelder van Jong NEC, die nog geen rijbewijs heeft en na de training met aan­voerder Peter Wisgerhof mee te­rug naar Wageningen kon rijden. „ Zo’n ervaren speler houd je dan op de been. Net als de andere oudere jongens in de kleedkamer. Mijn opdracht was duidelijk. Ik moest mijn sterke punten benut­ten. Fel en agressief spelen. Waar het kon de openingen zoeken.”

In de kleedkamer hadden de zenu­wen nog vrijspel gehad in zijn lichaam. „Dat lijkt me logisch. Mijn debuut in de basis. Ik voelde de spanning. Maar gek genoeg was ik die in de gang helemaal kwijt. Laat het maar gebeuren, dacht ik.” Binnen de lijnen merkte de twin­tigjarige Van Brakel dat het tempo in de eredivsie hoger lag dan hij ge­wend was. „Voetballend kon ik het allemaal wel behappen. Ten­slotte train je ook elke dag met die jongens. Maar je moet vooral ook je hoofd erbij houden. Er gaat zo­veel door je heen. Dat is niet nor­maal meer. Spelen op dit niveau is veel meer dan alleen maar rennen en schoffelen. Er worden veel afspraken gemaakt. Daar moet je aan blijven denken. Tegenstanders overnemen, posities houden. Er komt enorm veel op je af.”
Over de eerste drie kwartier kon hij tevreden zijn. „In de rust wis­ten we het ook. De organisatie stond goed. We waren vol vertrou­wen. En dan sta je plots na twee minuten in de tweede helft met 1- 0 achter. Vanaf dat moment za­ten we met een dubbel gevoel. Vanuit de organisatie blijven spe­len of druk zetten.” Bij de jongeling uit Wageningen won de gretigheid het soms van zijn verstand. Zo veroverde Van Brakel puur op inzet een bal op het middenveld, ontweek twee tackles van inglijdende Feyenoor­ders, maar probeerde hij even zo vrolijk – hoewel niet meer in ba­lans – toch nog die opening te for­ceren door met een risicovolle dieptepass Jeremain Lens in stel­ling te brengen. „Had Feyenoord weer de bal”, herinnerde Van Bra­kel zich de actie. „had ik ’m beter even opzij kunnen leggen. Balbe­zit! Zo’n moment. Daar leer je weer van.” Een kwartier voor tijd – toen Feye­noord de 2-0 overwinning al had veiliggesteld – was het beste bij de kleine middenvelder er wel van af en werd Van Brakel gewisseld voor Alexander Prent. Of zijn optreden voldoende was voor opnieuw een basisplaats in de komende wedstrijden tegen VVV en Willem II durfde hij niet te zeggen. „Ik zou het echt niet we­ten. Dat is aan de trainer. Die zal ook afwachten wie er van blessu­res terugkomen. Want dat besef ik echt wel. Die basisplaats heb ik na­tuurlijk vooral te danken aan de blessures waar we nu weer mee te maken hebben.”

Davids weet zelf ook wel dat het een fout was
Middenvelder helpt Feyenoord in zadel met te korte pass op Aarab.

Het liefst had hij een pionierschopje gepakt en een kuil gegraven in zijn eigen strafschopge­bied. Om er vervolgens langzaam in te verdwijnen. Twee minuten na de hervatting sloeg het noodlot voor Lorenzo Davids toe. Hij had de bal nog niet teruggelegd of de middenvelder be­sefte dat zijn pass te kort was. „ Ik kon alleen maar hopen dat Naïm (Aarab, red) het nog zou halen. Maar Slory is slim. En snel. Die was al gaan jagen toen ik die pass nog niet gegeven had.”

Direct nadat De Guzman het voor­bereidende werk van Slory had be­kroond met de openingsgoal zeeg Davids voorover. Gezicht in het gras. Handen over zijn hoofd. „Waarom moet mij dit gebeuren, dacht ik. Maar seconden later was ik het kwijt. Doorgaan! We moes­ten wel. En we hadden het voor rust laten zien. We speelden heel verzorgd. Waren zelfs beter dan Feyenoord. Alleen die dreiging, hè. Die hadden we niet.” Omdat de 2-0 binnen het kwartier viel, kwam Feyenoord niet meer echt in gevaar. „Maar ik heb ze eerst geholpen met die pass”, wist Davids. „Een grote fout van mij. Dat hoeft niemand tegen me te zeggen.” Het maakt de opdracht voor de laatste wedstrijden in 2007, tegen VVV en Willem II, simpel. „Twee keer winnen”, weet Davids. „ Dat moet. En het kan. Dat geloof is er.”

Makaay valt neef even niet lastig

Het was alweer tien jaar geleden dat hij met Vitesse in De Goffert gespeeld had, maar Roy Makaay pakte de draad giste­ren moeiteloos op. De aanvaller van Feyenoord won met 2-0. „Ik heb hier nog nooit verloren”, zei de Nijmegenaar. Vooral na rust was hij daar ook niet bang voor geweest. „ Onze eer­ste goal was een schoolvoorbeeld hoe je druk moet zetten. Na die 2-0 was de wedstrijd gespeeld. Kre­gen we nog meer ruimte. Hadden we er nog wel meer kunnen ma­ken.” Zelf had Makaay voor rust kunnen scoren. „Ik nam die bal ineens uit de lucht. Bijna zonder te kijken. Maar Babos zat er goed bij. Gewel­dige redding eigenlijk.” De wedstrijd tegen NEC had hij wel speciaal gevonden. „Ik kom uit Nijmegen. Mijn familie zat op de tribune. Mijn neef bijvoorbeeld. Echt een fantatieke NEC- suppor­ter.” En dan met een beetje valse grijns. „ Hem zal ik de eerste twee weken maar even niet lastig val­len.”

Prent komt toch nog voor NEC in het veld 

Been wilde geen be­roep meer op hem doen, maar een kwartier voor einde van de wed­strijd tegen Feyenoord tijd viel Alexander Prent in voor Bart van Brakel. „Dat voorbehoud had de trainer ook gemaakt. Bij een griep­epidimie of blessuregolf moest ik beschikbaar zijn. Ik vond dat fijn. Nog een keer voor eigen publiek. Misschien was het mijn laatste keer”, zei Prent die 2 januari ver­trekt naar het Zweedse Halmstad.

Holman kampt met haarscheurtjes in dij

Brett Holman kan al­leen maar hopen dat hij er woens­dag tegen VVV bij is. „Kleine haar­scheurtjes in het dijbeen”, be­schreef hij zijn blessure. „ Dit gaat nergens meer over. Hoeveel wed­strijden heb ik tot nu gespeeld. Zes? Zeven? Maar ik kan er verder ook niks aan doen. Vorige week kreeg ik plotseling last. Natuurlijk is VVV belangrijk. Maar ik speel al­leen als ik honderd procent fit ben. Ik wil geen risico’s nemen.”

Vadocz heeft last van pijnlijke hamstrings

Zelf wees hij met een bedroefd gezicht naar de achter­kant van zijn dijbeen. „Ham­string”, zei Krisztian Vadocz slechts, voordat hij moeilijk lo­pend richting kleedkamer ver­dween. „Een minuut of tien voor rust kreeg hij last”, zei fysiothera­peut Cees van der Linden. „ De he­le week op kunstgras moeten trai­nen. Dan kan dit gebeuren. Ik weet niet of hij VVV en Willem II haalt. Als er schade is zeker niet.”

Kwartet NEC traint door in winterstop

Vier spelers van NEC kennen dit seizoen helemaal geen winterstop. Terwijl de selectie van Mario Been van nieuwjaarsdag tot en met 4 januari vrijaf krijgt, traint het kwartet Brett Holman, Patrick Pothuizen, Jhon van Beuke­ring, Tim Janssen gewoon door.
Door allerlei blessures hebben de vier een lichte trainingsachter­stand die ze tijdens de eerste vier dagen van het nieuwe jaar op die manier kunnen inlopen.

Mijlpaaltjes bij NEC tegen Feyenoord 

Voor Mario Been was NEC-Feyenoord zijn vijftigste wed­strijd als hoofdtrainer in de eredivi­sie ( 15 zeges, 11 keer gelijk, 24 ne­derlagen), Dominique Kivuvu speelde zijn vijftigste competitie­duel. Feyenoord-coach Bert van Marwijk noteerde zijn 250ste duel (99 bij Fortuna, 151 bij Feyenoord) op de bank in de eredivisie en Ke­vin Hofland heeft er nu 150 (59 bij Fortuna, 78 voor PSV en 13 in het shirt van Feyenoord).

Training en wedstrijd tijdens de kerstdagen
 
De selectie van NEC werkt op eerste kerstdag gewoon een training af in de aanloop naar de wedstrijd tegen VVV-Venlo die voor tweede kerstdag in het eigen Gofferststadion op het program­ma staat. Voor het belangrijke duel tegen de Venlonaren (dat om 12.30 uur be­gint) kan Mario Been in elk geval weer een beroep doen op zijn Zweedse verdediger Jonas Olsson, die terugkeert van een schorsing.

Bron: De Gelderlander