Er is de voorbije maanden bij NEC veel ten goede veranderd. Maar de aloude Nijmeegse gewoonte om een club in een ‘bijna – crisis’ te helpen, blijkt nog springlevend: Willem II – NEC 3 – 1.
De voorbije week was hectisch voor Willem II-coach Robert Maaskant. Zijn elftal had sinds de winterstop nog geen punt gepakt, zelfs geen doelpunt meer gemaakt en tot overmaat van ramp door twee ultra-slappe wedstrijden ook de steun van de eigen achterban verspeeld. En dat laatste is een knappe prestatie. Want als ergens in Nederland de fans altijd keurig achter hun ploeg blijven staan dan is het wel in ‘Stilburg’, zoals de stad in het verleden al veelzeggend door NEC-supporters is gedoopt.
Gisteravond, al ver voor aanvang van het duel met NEC, bleek dat bij het volgzame Willem II-legioen de irritatiegrens was bereikt. Via spandoeken en spreekkoren werden per direct ‘bloed, zweet en tranen’ geëist. Het waren woorden die de Nijmeegse spelers uitermate bekend in de oren moeten hebben geklonken.
Want een aantal maanden geleden verkeerde NEC in exact dezelfde penibele situatie toen hevig teleurgestelde supporters zich in zowel woord als gebaar tegen de eigen ploeg keerden. Goedbeschouwd keerde dit seizoen bij NEC de rust pas terug toen coach Johan Neeskens half december zijn congé kreeg en opvolger Cees Lok zijn ploeg wonderbaarlijk snel op de rails leek te krijgen.
De jonge trainer moet gisteravond dan ook stevig zijn geschrokken van NEC dat de voorbije drie duels onder zijn bewind nog overtuigde én ongeslagen bleef.
“We hebben vandaag vooral van onszelf verloren”, zo oordeelde Lok na afloop van zijn eerste nederlaag als hoofdcoach; een verlies dat ook hoger dan 3-1 had kunnen uitvallen. “Bij ons ontbrak het aan de echte scherpte. We hebben het onszelf onnodig moeilijk gemaakt. Vooral door de wijze waarop we de doelpunten hebben weggegeven.”
Tegen Willem II viel NEC snel terug in enkele slechte gewoontes die van de eerste seizoenshelft een treurspel hadden gemaakt. Daardoor hoefde Willem II gisteren geen moment goed te voetballen om een sportieve crisis in de kiem te smoren. Tot de 24ste minuut was er nog weinig aan de hand voor NEC.
Rob Wielaert was dichtbij de 1-0, maar zag hoe zijn afstandschot door oelman Oscar Moens werd gered. Ook Romano Denneboom en Andrzej Niedzielan leken in die fase het duel in Nijmeegse voordeel open te zullen breken. Maar toen was daar ineens het knullige balverlies van middenvelder José Valencia waardoor Jatto Ceesay de vrije doorgang kreeg en de bal voorbij Dennis Gentenaar schoof. De Gambiaan keerde de voorbije winterstop terug in Tilburg na een Saudi’s avontuur, maar was gisteren pas voor het eerst speelgerechtigd. Exact 24 minuten had de spits nodig om zijn veertigste doelpunt in Willem II-dienst aan te tekenen.
“Dit was het breekpunt”, zo oordeelde Lok na afloop. “Onze organisatie viel ineens helemaal uiteen.”
Na 28 minuten profiteerde oud-Graafschapper Arvid Smit via een scrimmage van de Nijmeegse desorganisatie en in de 48ste minuut mocht Iwan Redan – een spits die al weken hopeloos op zoek is naar enige vorm – na een foute uittrap van Gentenaar al even eenvoudig de 3-0 binnenschuiven.
Dat Romano Denneboom met een kopbal nog zijn achtste doelpunt van het seizoen bijschreef, kon het leed voor NEC nauwelijks verzachten.
Want na anderhalve maand vol goed nieuws is de Nijmeegse eredivisieclub weer aanbeland in de keiharde realiteit. Het zelfvertrouwen dat tegen AZ en Utrecht de voorbije weken zorgvuldig was opgebouwd, liep gisteravond een eerste en niet geringe deuk op. NEC wil in de tweede seizoenshelft nog een aantal plekken stijgen, maar zal voorlopig toch vooral ook de onderste ploegen met meer dan gemiddelde interesse blijven volgen.
Volgende week zondag is het NEC – ADO, een strijd die veelzeggend genoeg zal gaan om plek vijftien. “En die wedstrijd móeten we winnen, vooral na deze onnodige nederlaag”, zo besefte Lok. Een niet geringe opgave omdat NEC het dan moet stellen zonder clubtopscorer Denneboom. De spits liep gisteren wegens aanhoudende kritiek op scheidsrechter Van Hulten tegen een gele kaart en dus een schorsing op.
Bron: De Gelderlander