En alweer moest de Goffert lijdzaam toezien hoe NEC een goede eerste helft vervolgde met een onthutsende tweede helft. Was NEC voor rust minimaal gelijkwaardig aan Feyenoord, na de thee werd het initiatief weer eens volledig aan de Rotterdammers gelaten en leken de mannen van Neeskens niet vooruit te branden. Op zich geen probleem als het een incident betrof, maar Neeskens en de conditietrainers moeten maar eens over de volgende cijfers gaan nadenken:
– Voor de vierde keer dit seizoen werd een voorsprong bij de rust gekoesterd, maar gingen uiteindelijk alle punten mee met de tegenstander (eerder al Den Haag, Groningen en PSV, bij de laatste 2 werd zelfs een marge van 2 goals verspeeld)
– Naast deze 4 wedstrijden werd in een vijftal andere wedstrijden de rust bereikt met een stand die voordeliger was (in punten) dan het uiteindelijke eindresultaat, slechts één keer (Twente thuis) werd een achterstand alsnog omgebogen
– Het was ook al weer de vierde keer op rij dat een thuiswedstrijd tegen een top-3 club voortvarend van start ging om vervolgens toch nog in mineur te eindigen (vorig seizoen immers ook tegen Feyenoord en Ajax op het einde van de competitie)
Bosloopje, krachthonk? Het lijkt me geen overbodige luxe. (pol)
