Voorbij. Een dom voetbalpotje met enkele springruiters van het CSI Twente en beroemdheden uit het Twentse land, luidde het einde in van de voetballoopbaan van Jack de Gier. ‘Ik stond achterin met Fritz Korbach’, herinnert De Gier zich de beginfase van het ludieke parijtje. ‘Ik wilde een bal wegkoppen, er was niks aan de hand. Dus ik zette af … het voelde net alsof ik een harde schop van achteren kreeg.’
Het was geen schop. De rechterachilles van De Gier scheurde en deze kwetsuur houdt hem vier tot zes maanden aan de kant. En omdat ook zijn contract bij FC Twente op 30 juni afliep en hij nog geen nieuwe werkgever had gevonden, is het tijd voor de bijna 35-jarige spits om te stoppen. ‘Het is definitief voorbij, ik speel niet meer.’
In 1988 begon de carrière van De Gier. De in Schijndel geboren Brabander was loodgieter. ‘Totdat BVV Den Bosch me een contract aanbood. Ik moest het van mijn vader gewoon proberen in het betaalde voetbal. Als ik het niet zou redden, zo zei hij, zou ik zo weer de bouw in kunnen.’ Dat laatste is de inmiddels ex-prof niet van plan. ‘Ik zou het niet eens meer kunnen.’ De Gier hoopt op een functie bij een betaald voetbalclub.
Het advies van zijn vader bleek goed. Bij eerstedivisionist BVV Den Bosch maakte De Gier in drie seizoenen 35 doelpunten, waarvan 23 in het laatste jaar. Vervolgens volgde een loopbaan langs clubs als Cambuur Leeuwarden, Go Ahead Eagles, Willem II, NEC, Lierse SK, Dunfermline Athletic en FC Twente. De Gier speelde 414 competitieduels en scoorde daarin 139 keer en veranderde onderweg in El Buitre.
Niet overal was zijn succes even groot. Bij Willem II was hij in zijn eerste seizoen Speler van het Jaar, maar kwam hij onder Co Adriaanse niet meer aan spelen toe. Na bij NEC zijn uitgegroeid tot clubheld, zocht hij het avontuur bij Dunfermline Athletic, maar een half jaar later keerde hij met heimwee terug. En bij FC Twente werd hij door coach René Vandereijcken lange tijd uit de selectie verbannen, vanwege een gebrek aan discipline.
Jimmy Calderwood had beter in de gaten hoe hij De Gier moest aanpakken, zo bleek bij Willem II, NEC en Dunfermline. ‘We hebben een band die ik met andere trainers nooit gehad heb. Ach, het zal best wel eens scheve gezichten hebben gegeven, want zoiets word je natuurlijk nooit rechtstreeks gezegd. Maar Calderwood heeft mij er ook wel eens naast gezet. Ik kreeg geen voorkeursbehandeling.’
De Gier durfde in het openbaar zijn mening te geven. Enkele typerende quotes.
VI 1996: ‘Ik was vroeger ook heel dik. Oké, nu ben ik ook niet echt dun. Nee, ik heb geen zwemband. Schrijf maar op dat ik grof ben gebouwd. Ik heb helemaal niet veel vet, het zijn spieren.’
Twentsche Courant Tubantia 2001: ‘Ik at vroeger veel te veel. Toen ik nog in Amsterdam woonde, kreeg ik elke avond om tien uur een draaierig gevoel in mijn buik. Dan moest ik gewoon wat eten. En ik had geluk, cafetaria Rob zat om de hoek. En die berehap smaakt fantastisch.’
VI 1996: ‘Als ik probeer met een dubbele schaar mijn tegenstander te passeren, blijf ik met mijn voeten in de drainering haken. Mijn basistechniek is goed, maar extra dingen kan ik niet. Vroeger kon ik ook alleen maar een deuk in de garagedeur schoppen.’
Twentsche Courant Tubantia 2001: ‘Je moet mij een beetje mijn gang laten gaan, een beetje laten rommelen. Dan ben ik op mijn best. Ik hou niet van die absurde regels die Co Adriaanse bijvoorbeeld hanteert. Hij wil je alles voorschrijven, tot hoe je eruit ziet. Oorbel, pet, kapsel, noem maar op.’
GPD 1998: ‘Lierse wilde me ruilen voor Wesley Sonck, een talent dat bij RWDM speelt. Een mooie club, leuk stadion, maar wel tweede klasse. En daar ga ik echt niet voetballen. Dan kan ik net zo goed terug naar Schijndel gaan.’
Twentsche Courant Tubantia 2001 (over Schotland): ‘Je bent er vogelvrij. De verdedigers schoppen je lachend het veld uit. Als je in de spelerstunnel stond, zag je ze al weer aankomen: die grote kerels zonder tanden. Shota Arveladze zei onlangs in een interview nog dat enkels achter de reclameborden liggen. Nou met een beetje pech ligt je gebit er ook bij.’
Twentsche Courant Tubantia 2003: ‘Ik heb een teleurstellend seizoen achter de rug bij Twente, dat heb ik allemaal voor lief genomen, maar het deed meer pijn dan ik liet blijken. Daarom hoopte ik nog ergens anders te kunnen spelen, nog een leuk seizoen te draaien. Dan krijg je dit.’
Bron: VI.nl