Ik weet het nog goed. Tot ieders verbazing stond er opeens een helikopter op het veld van het Abe Lenstra stadion. uit de helikopter stapte Bart, uitgedost met NEC-sjaal. Hij liep naar het vak en wij zongen allemaal BNN. Bartje glunderde en straalde en zwaaide met z’n das naar ons vak.
Voetbal staat of gaat met een goed imago. NEC was altijd het lachertje geweest en kreeg weinig sympathie en aandacht. Bart bevestigde het beeld van NEC als lachertje op een leuke manier, waardoor het lachertje NEC ineens wel de sympathie en aandacht kreeg die de club verdiende. Door dit nieuwe denken over NEC was de weg vrij voor Hans van Delft om door een goed financieel beleid een defintief einde te maken aan alle negatieve gedachten t.a.v. onze club.
Bart, onze kleine held is erg belangrijk geweest en zal altijd een speciaal plekkie in mijn hart hebben. Z’n legendarische woorden “hé Koev” zal ik niet snel vergeten. Ook de metarmorfose met de harde kern en de macarena met de selectie waren hoogtepunten.
Ik hoop dat NEC het belang inziet dat Bart voor onze club heeft gehad. Ik hoop ook dat NEC de komende zomermaanden niet gebruikt om Bart te doen vergeten, maar dat ze de komende tijd eens gaan nadenken over de juiste manier om Bart te eren. Persoonlijk dacht ik net als Nijmeegs Polleke aan een erewedstrijd voor Bart, waarvan de opbrengst naar de nierstichting gaat.
Bartje, You’ll never walk alone….. (ble)
