Wat er in één week allemaal niet gebeuren kan. Na de nederlaag op eigen veld tegen De Graafschap, leek NEC op sterven na dood. De Nijmeegse ploeg was een zielig hoopje en niemand gaf nog iets voor de overlevingskansen, vier dagen later, in de eerste ronde van de strijd om de Europacup voor bekerwinnaars.
Maar hoe betrekkelijk de voetballerij in feite is, bleek de afgelopen dagen. Eerst was er vorige week in Noorwegen de aanval die NEC-trainer Pim van de Meent deed op het beleid van het bestuur van zijn club. Daags daarna gingen zijn mannen voor hem door het vuur met als resultaat een prachtige 1-0 overwinning op Brann Bergen. Vrijdagmiddag lootten de Nijmegenaren Barcelona als tegenstander in de tweede ronde, waardoor het financieel eigenlijk niet meer kapot kan.
Goede spoor
Aan de ploeg zelf was het gisteren om aan te tonen dat de grootste problemen nu écht achter de rug zijn. En het heeft er inderdaad alle schijn van dat NEC het goede spoor weer te pakken heeft.
Het 0-0 gelijkspel tegen Wageningen spreekt nog niet zo erg tot de verbeelding maar met name de manier waarop de manschappen van Pim van de Meent zich in de tweede helft etaleerden, geeft toch weer enige hoop voor de toekomst.
Soepel
De combinaties verliepen vaak uiterst soepel en in verdedigend opzicht hadden de gasten geen kind aan de tegenstander. Waar NEC alleen nadrukkelijk faalde was de afwerking.
De uiterst actieve Henk Grim had duidelijk weer iets terug van zijn oude vorm, maar liet toch enkele grote scoringskansen liggen. Tot driemaal toe kwam hij in ideale positie, maar doelman Harry Suvee was steeds alert ter plekke.
Respect
?Maar iedereen heeft toch . kunnen zien dat het de goede kant opgaat”, aldus na afloop Pim van de Meent.
?Ik ben nog lang niet tevreden, maar ik heb toch respect voor het elftal dat het een paar dagen na dat slopende karwei in Bergen in staat is gebleken hier op de Berg de wedstrijd helemaal naar zijn hand te zetten. Het zelfvertrouwen komt terug. Dat zie je gewoon. Het is alleen doodzonde dat we het grote overwicht niet in doelpunten hebben kunnen uitdrukken. Maar goed, als het weer een beetje gaat lopen, ben ik ervan overtuigd dat we ook weer gaan scoren. De ploeg had vanmiddag flair. In de tweede helft zat ik mij af te vragen of we nu een uit of thuiswedstrijd aan het spelen waren.”
Geen effect
Na afloop van het Europacupduel tegen Brann Bergen verklaarde Pim van de Meent al in zijn nopjes te zijn wanneer bij Wageningen één punt zou worden veroverd. Na afloop moest de Nijmeegse oefenmeester toegeven dat hier wel degelijk de volle winst gegrepen had kunnen worden.
De formatie van trainer Boersma was geen moment bij machte de opponent uit Nijmegen enig ontzag in te boezemen. De taktiek die de Wageningse coach had uitgestippeld miste elk effect.
Niets terecht
Wim Meijers moest als centrumspits fungeren met als bijzondere taak zich regelmatig te laten terugvallen om zodoende Peter Gardien in staat te stellen te penetreren in de Nijmeegse defensie.
Maar van die opzet kwam niets terecht. Wim Meijers lag bekwaam aan de ketting bij Eric van Rossum. En wanneer de jeugdigde voorstopper een keer geen thuis gaf, dan wist hij zich altijd verzekerd van de steun van Sije Visser, die als libero (Dick Mulderij bleef met een knieblessure aan de kant) een voortreffelijke partij speelde en een grote steun was voor het hele elftal.
Pim van de Meent had gekozen voor hetzelfde concept als in de uitwedstrijd tegen Brann Bergen. Henk Grim en Frans Janssen namen hun posities in het centrum van de aanval weer in. Vanuit het middenveld moesten Carlos Aalbers en John Vievermans zoveel mogelijk gebruik maken van de ruimte die daar kwam te liggen. De verdediging van Wageningen had er totaal geen vat op.
Topvorm
Ondanks de verwarring in de eigen gelederen kwam de thuisclub in het eerste bedrijf enkele malen gevaarlijk voor het vijandelijke doel. Maar NEC-keeper Wim van Cuyk bewees zijn topvorm andermaal door alle inzetten met veel bravour te pareren.
In de tweede helft heerste NEC op alle fronten, maar de mogelijkheden die er met de regelmaat van de klok ontstonden, konden niet verzilverd worden. Henk Grim stuitte steeds op doelman Harry Suvee en John Vievermans had geen geluk dat zijn lob maar rakelings naast de staander vloog.
In de slotfase probeerde Wageningen met enkele hoge ballen op het plein van Wim van Cuyk de overwinning alsnog te forceren. Maar de mannen van Boersma hadden geen greintje zelfvertrouwen en liepen verdwaasd rond.
Wageningen mocht aan het einde van de rit niet mopperen dat de dubbelblanke stand nog op het scorebord stond. NEC kreeg op grond van kwaliteit echt te weinig, maar het eerste winstpuntje dit seizoen buiten de Goffert was in ieder geval een feit.
Wageningen-NEC 0-0,
scheidsrechter Geurds,
3500 toeschouwers.
Wageningen: Suvee; Loupatly (Van Kanten), Schnelder. Radstaat, Tollenaar; Van Angeren, Gardien, Van Vijfeijken; Ursum (Mannen), Meijers, V.d.Klift
NEC: Van Cuyk; Willemse, Visser, Van Rossum, Guerin (Selbach); Aalbers, Mommertz, Vievermans, De Groot; Grim en Janssen (Helsper).