Ruime overwinning geeft NEC lucht

NEC behoort dit seizoen tot de zwakkere broeders in de Eredivisie en dat is mooi, heel mooi. Elke wedstrijd is van levensbelang, elke wedstrijd een finale. Zo’n seizoen als in de Jupiler League, waarin je alles wint, is slaapverwekkend. Deze wedstrijd tegen ADO riep van te voren al de emoties op die het bezoeken van een voetbalwedstrijd zo mooi maken: het heerlijke vooruitzicht op de euforie van een belangrijke overwinning strijdt met de angst voor een troosteloze afgang tegen een zwaar gehavende tegenstander.

Dit keer kwam het allemaal goed.

Tegen een ADO dat veel spelers miste, waaronder het centrale duo Beugelsdijk-Meissner, was NEC al snel dreigend. Verschillende keren maakte NEC gebruik van de verdedigende zwakte en dat leidde al binnen 12 minuten tot een 2-0 voorsprong. De eerste werd, na een prachtige steekpass van de zwervende Kadioglu, mooi en kundig afgemaakt door Kevin Mayi. De tweede werd onder aanhoudende NEC-druk door ADO verdediger Ebuehi in eigen doel gekopt.

Eigenlijk speelde NEC vanaf dat moment weer het spelletje dat we inmiddels zo goed kennen. Inzakken, georganiseerd en met overgave verdedigen en loeren op de snelle uitval. Kort voor rust leidde dit tot een derde, weer mooi uitgespeeld doelpunt. Mayi steekt op Rayhi die knap afrond.

Je hoopt dan dat NEC in de tweede helft ontspannen en swingend er nog een paar bij prikt, maar daar kwam het niet van. NEC liet het machteloze ADO aan de bal en ‘geloofde het wel’ of ‘speelde de wedstrijd geconcentreerd uit’ of ‘kon niet beter’, het is waarschijnlijk allemaal waar.

Uitslag
Er kon vanavond maar één ploeg aanspraak maken op een overwinning en dat was ons NEC. Bij vlagen werd er goed gevoetbald en de wankele verdediging van ADO werd in de eerste helft vakkundig ontmanteld. Een dikke 3-0 deed ons welgemoed huiswaarts keren.

Toeschouwers
De ruim 11.000 toeschouwers hadden een keer een ontspannen avond. Geen topsfeer maar het was, zeker gezien de gezapige tweede helft, wel OK. Lekker melig waren de spreekkoren met Chinese afhaalgerechten als onderwerp. De ADO supporters hadden voor hun spelers nog om sambal kunnen vragen.

Scheids
Jochem Kamphuis, een jonkie van 30 jaar, deed het best goed. Omdat het geen pot op het scherpst van de snede was, werd hij ook niet echt op de proef gesteld.

Hoogtepunten
-Wat is die Hyballa toch een slimme man. Hij bracht tegen het einde van de wedstrijd Leiwakabessy binnen de lijnen. Publiek op de banken natuurlijk. Zou dit zijn laatste optreden geweest zijn?
-Als Kadioglu aan de bal is gebeurt er iets. Heerlijk om naar de kijken.
-Ook Arnaut Groeneveld kwam weer binnen de lijnen. Onder Hyballa breekt de jeugd door.

Dieptepunten
-De ADO supporters die nota bene genomineerd zijn voor de FIFA fan award en allemaal een gratis broodje worst kregen, hadden wel erg veel spreekkoren over ziektes en een bepaald vrouwenberoep. Bah.

Tactiek
NEC begon de wedstrijd met behoorlijk wat druk naar voren. Kadioglu stond geposteerd als rechtsbuiten maar zwierf ook rond achter de voorste linie. Dat pakte een paar keer goed uit. Na de 2-0 zakte de ploeg weer vertrouwd in. Balbezit: NEC 42% – ADO 58%. Als supporter hoop je op meer, maar als we op deze manier niet degraderen zullen de meeste fans er wel vrede mee hebben.

Inzet
Die was weer helemaal in orde. Graag richten wij in dit verband eens de schijnwerpers op André Fomitschow, vaak bekritiseerd maar wat een knokker is het!

Conclusie
Het is vooral positief dat NEC in de laatste twee thuiswedstrijden zes keer scoorde. Hyballa was op zoek naar doelpunten en lijkt ze gevonden te hebben. De steekballen bij de 1-0 en 3-0 waren hopelijk geen toeval maar het gevolg van gerichte training. Toch is er geen enkele reden tot euforie, het spel was in grote delen van de wedstrijd weer rommelig en er werden veel technische fouten gemaakt. Ook als we volgende week van Excelsior winnen blijft het noodzakelijk in de winterstop een paar goede versterkingen aan te trekken.

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.